رمز حیات

بسم الله الرحمن الرحیم

صفا و مروه

إِنَّ الصَّفَا وَالْمَرْوَةَ مِن شَعَآئِرِ اللّهِ فَمَنْ حَجَّ الْبَیْتَ أَوِ اعْتَمَرَ فَلاَ جُنَاحَ عَلَیْهِ أَن یَطَّوَّفَ بِهِمَا وَمَن تَطَوَّعَ خَیْرًا فَإِنَّ اللّهَ شَاکِرٌ عَلِیمٌ ﴿۱۵۸﴾

صفا و مروه از شعائر و نشانه‏ های خدا است بنا بر این کسانی که حج خانه خدا و یا عمره انجام می ‏دهند مانعی ندارد بر آن دو طواف کنند و هر که افزون بر فریضه کار نیکى کند خدا حق شناس و داناست.

این­ که خداوند متعال بعد از دستور به تغییر قبله که مربوط به نماز است و دستور به صبر، چرا مسئله صفا و مروه را در چنین جایگاهی مطرح می ­نماید، نمی ­دانم و همان­ گونه که خود آیه نیز فرموده است، طواف صفا و مروه از مفاهیم الهی است. در این راستا به این نکته توجه داشته باشید که احکام به ظاهر مهمی مانند خانواده، جنگ، حج، روزه و ... همگی بعد از این دستور آمده است.

همچنین خواستگاه صفا و مروه نیز ناشی از تلاش حضرت هاجر برای به دست آوردن آب برای فرزندش حضرت اسماعیل بوده است و با این تلاش بالاخره به مقصود رسیده و خداوند متعال چشمه ­ی زمزم را از زیر پای حضرت اسماعیل جاری می­سازد.

نکته: شاید این آیه به گونه­ای حاصل صبر را بیان می­نماید. حضرت هاجر در تلاش خود برای به دست آوردن آب، صبر و استقامت ورزید، از همین رو خداوند متعال از زیر پای حضرت اسماعیل آب گوارایی جاری ساخت که هنوز هم باقی است.