بسم الله الرحمن الرحیم
ویژگی های که قرآن در آیه 151 برای الگو برشمرده است به این صورت است:
1. او باید از همه پاک تر بوده و دیگران را تزکیه نماید.
2. از همه عالم تر بوده و دیگران را کتاب و حکمت بیاموزد.
3. قطعاً هنگام طی کردن مسیر با مشکلاتی مواجه می شویم و کتاب تنها ما را کفایت نمی کند. خلیفه ی خداوند باید به ما آنچه را که نمی دانیم، آموزش دهد.
4. بیناکننده مردم نسبت به حضور خداوند در سراسر وجودشان باشد.
نکته: حضرت ابراهیم در آیه ی 129 سوره ی مبارکه ی بقره وظایفی را برای رسول مشخص می نماید که با مقایسه ی آن آیه و آیه ی 151 می توان متوجه شد که امام (الگو) نسبت به نبی (راهنما) یک وظیفه بیشتر دارد و آن هم سومین وظیفه در میان وظایف فوق است. به عبارت دیگر امام در مسیر همراه انسان است، اما راهنما همراه انسان نیست.
نکته: با توجه به اینکه امام، رهبری مسیر را بر عهده دارد، می توان گفت در جامعه ی اسلامی، امام حاکمیت جامعه را نیز بر عهده دارد در حالی که ممکن است نبی در جامعه باشد، اما حاکم آن نباشد، مانند حضرت ادریس و حضرت طالوت (آیات 243 الی 252 سوره ی بقره). (پیامبرانی داشتیم که وظیفه انان حاکمیت جامعه تحت امرشون رو بر عهده نداشتند بعبارتی جز وظایفشون نبوده ولی بعضی از پیامبران همچون پیامبر مکرم اسلام حاکمیت جامعه پیروان دینشون رو هم بر عهده داشتند و جز ظایفشون بوده)
به عبارت دیگر در بخش قبل وجود الگو به اثبات رسید. آنچه که برای فرد حائز اهمیت است الگو شدن برای افراد همان لایه و لایه های پایین تر و شناخت و پیروی از الگوهای صحیح لایه های بالاتر است.
دانشجویی را در نظر بگیرید که در سال دوم مقطع کارشناسی در حال تحصیل است. فرض کنید هدف نهایی این دانشجو، دانشمند نمونه شدن در رشته ی تحصیلی خودش است. بنابراین الگوی غایی او در این جهت می شود یک دانشمند نمونه ی جهانی. در لایه ی پایین تر یکی از اساتید ممتاز دانشگاه می شود الگویش. لایه ی پایین تر استاد دانشگاه، لایه پایین ترش دانشجوی دکترا....