حدیث شماره ۱ باب آنچه ادعاى امامت راستگو را از دروغگو معلوم می کند کتاب حجت اصول کافی
قسمت اول
امام صادق (علیه السلام) فرمودند: «طلحه و زبیر مردى از طایفه عبدالقیس را که خِدَاش نام داشت خدمت امیرالمؤمنین (صلوات اللّه علیه) فرستادند و به او گفتند ما تو را به سوى مردى مى فرستیم که خود او و خاندانش را از دیرزمان به جادوگرى و غیب گوئى مى شناسیم. و تو برای ما از خودمان مورد اعتمادتری که آن را از او نپذیرى و ب نفع ما با او مجادله کنى تا حقیقت امر بر تو معلوم گردد. و بدان که ادعاى او از همه مردم بیشتر است مبادا ادعاى او به تو شکستى وارد کند. و از جمله راههائی که مردم را با آن گول مى زند، آوردن خوردنى و نوشیدنى و عسل و روغن و خلوت کردن با مردم است، پس غذا و نوشیدنی اش را نخور و به عسل و روغنش دست نزن و با او در خلوت منشین، از همه اینها بر حذر باش و به یارى خدا حرکت کن و چون چشمت به او افتاد آیه سخره (۵۴ اعراف) را بخوان و از نیرنگ او و نیرنگ شیطان به خدا پناه بر، و چون حضورش نشستى، هماره به او نگاه نکن و با او مانوس نشو...