رمز حیات

اللهم عجل لولیک الفرج والعافیه والنصر و اجعلنا من خیر اعوانه وانصاره والمستشهدین بین یدیه
رمز حیات

آیه امروز:

کَأَنَّهُنَّ بَیْضٌ مَکْنُونٌ ﴿۴۹ صاقات﴾
گوئی (از لطافت و سفیدی) همچون تخم شترمرغی هستند که (در زیر بال و پر مرغ) پنهان مانده (و دست انسانی هرگز آن را لمس نکرده است).

رمز حیات

رمز حیات

طبقه بندی موضوعی

رمز حیات

اللهم عجل لولیک الفرج والعافیه والنصر و اجعلنا من خیر اعوانه وانصاره والمستشهدین بین یدیه

۱۳ مطلب با موضوع «قرآن :: سوره بقره :: بنی اسرائیل :: کتاب و رسول» ثبت شده است

بسم الله الرحمن الرحیم

آیاتی را که پشت سر گذاشتیم طرز برخورد با دشمنان اسلام را به ما آموزش می داد. ما در این آیات آموختیم:

1. نگاهتان به دهان پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) باشد و هر آنچه او گفت، به خوبی گوش فرا دهید(آیه 104).

الف) بدانید دشمنان به هیچ عنوان دوست ندارند ذره ای خوبی به شما برسد(آیه 105).

ب) بدانید خداوند متعال به هرکس بخواهد از فضل و رحمتش نازل می نماید(آیه 105).

پ) بدانید هر چقدر دشمنان در راستای از بین بردن نشانه های الهی تلاش کنند، به جایی نخواهند رسید. هر آیه ای را که تحریف کرده و یا از بین ببرند، مانند آن و یا بهتر از آن را خواهیم آورد(آیه 106).

ت) بدانید همه چیز برای خداوند است و غیر از او هیچ یار و یاوری ندارید(آیه 107).

2. آنچه را دشمنان خداوند از پیامبرشان خواستند، شما از پیامبرتان طلب نکنید(آیه 108).

الف) بدانید هرکس ایمانش را تبدیل به کفر نماید، در راه بدی گمراه شده است(آیه 108).

ب) بدانید دشمنان بعد از اینکه حق برایشان روشن گشت، به شدت دوست دارند شما را نیز مانند خود گمراه نمایند(آیه 109).

3. شما آن ها را ببخشید و به آن ها توجه نکنید و منتظر بمانید تا امر الهی فرا برسد(آیه 109).

الف) بدانید خداوند بر هر چیزی قادر است(آیه 109).

4. نماز به پا دارید و زکات بدهید و پاداش خوبی هایتان را از خداوند بخواهید(آیه 110).

الف) بدانید خداوند به آنچه انجام می دهید، بیناست(آیه 110).

بنابراین چهار دستور پیرامون برخورد با دشمنان داده شده است (گوش دادن به سخن پیامبر، درخواست های بیهوده نداشتن از حضرت، بخشش و عدم توجه به دشمنان، برپایی نماز و پرداخت زکات).

در ادامه ادعاهای دشمنان نیز مطرح شده و خداوند متعال طریقه برملا نمودن این ادعاها و پاسخ آن ها را بیان می نماید.

ادعای اول: دشمنان می گویند تنها ما رستگاریم(آیه 111).

پاسخ: به آن ها بگویید دلایلتان را ارائه دهید(آیه 111).

بدانید تنها کسی رستگار می شود که تسلیم پروردگار عالمیان بوده و نیکوکار باشد(آیه 112).

ادعای دوم: دسته ای از دشمنان، دسته دیگر را تکذیب کرده و آن دسته این یکی را. جاهلان نیز مانند اینها عمل کرده و دیگران را تکذیب می کنند(آیه 113).

پاسخ: بدانید خداوند در روز قیامت تکلیف اینها را مشخص خواهد نمود(آیه 113).

بسم الله الرحمن الرحیم

وَدَّ کَثِیرٌ مِّنْ أَهْلِ الْکِتَابِ لَوْ یَرُدُّونَکُم مِّن بَعْدِ إِیمَانِکُمْ کُفَّارًا حَسَدًا مِّنْ عِندِ أَنفُسِهِم مِّن بَعْدِ مَا تَبَیَّنَ لَهُمُ الْحَقُّ فَاعْفُواْ وَاصْفَحُواْ حَتَّى یَأْتِیَ اللّهُ بِأَمْرِهِ إِنَّ اللّهَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ﴿۱۰۹﴾

بسیاری از اهل کتاب از روی حسد که در وجود آنها ریشه دوانده دوست می‏ داشتند شما را بعد از اسلام و ایمان به حال کفر باز گردانند، با اینکه حق برای آنها کاملا روشن شده است، شما آنها را عفو کنید و گذشت نمائید تا خداوند فرمان خودش (فرمان جهاد) را بفرستد، خداوند بر هر چیزی توانا است.

وَأَقِیمُواْ الصَّلاَةَ وَآتُواْ الزَّکَاةَ وَمَا تُقَدِّمُواْ لأَنفُسِکُم مِّنْ خَیْرٍ تَجِدُوهُ عِندَ اللّهِ إِنَّ اللّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ ﴿۱۱۰﴾

و نماز را بر پا دارید و زکات را ادا کنید (و با این دو وسیله روح و جسم اجتماع خود را نیرومند سازید و بدانید) هر کار خیری برای خود از پیش می‏ فرستید، آن را نزد خدا (در سرای دیگر) خواهید یافت، خداوند به اعمال شما آگاه است.

 

آیه 109 در ادامه آیات قبلی خواسته قلبی قوم بنی اسرائیل را آشکار می نماید. در واقع تعداد بسیاری از اهل کتاب (کافرانِ اهل کتاب) در حالی که حق برایشان روشن گشته است، به خاطر حسدشان آرزو دارند که مسلمانان بعد از ایمان به پیامبر مکرم اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم)، مجددا به او کافر شوند. بعد از بیان اوصاف قوم بنی اسرائیل خداوند متعال دستور به بخشش و گذشت تا زمان معین می دهد و او بر هر چیزی قادر است.

نکته ی قابل توجه در آیه 109 این است که در صورت اراده خداوند متعال قوم بنی اسرائیل نابود می شدند. اما چنین اراده ای صورت نپذیرفت. لذا این صبر مؤمنان برای رسیدن امر الهی خود حائز اهمیت است و طبق آیه 110 صبر مؤمنین به معنای منفعل و بیکار بودن نیست، بلکه به معنای برپایی نماز(خودسازی) و پرداخت زکات(جامعه سازی) است و این اعمال نیک باید برای رضای الهی صورت گیرد. در حقیقت هدف لقای الهی است نه جنگ میان اقوام. بنابراین انتظار اماده سازی خود و جامعه است نه بیکاری و انفعال.

 

چقدر برای دوران ظهور خودمون رو آماده کرده ایم!!

اللهم عجل لولیک الفرج

بسم الله الرحمن الرحیم

مَا نَنسَخْ مِنْ آیَةٍ أَوْ نُنسِهَا نَأْتِ بِخَیْرٍ مِّنْهَا أَوْ مِثْلِهَا أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللّهَ عَلَىَ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ ﴿۱۰۶﴾

هیچ حکمی ‏را نسخ نمی کنیم، و یا نسخ آن را به تاخیر نمی ‏اندازیم، مگر اینکه بهتر از آن، یا همانند آن را، جانشین آن می سازیم آیا نمی ‏دانی که خداوند بر هر چیز قادر است؟

أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللّهَ لَهُ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَا لَکُم مِّن دُونِ اللّهِ مِن وَلِیٍّ وَلاَ نَصِیرٍ ﴿۱۰۷﴾

آیا نمی‏ دانی که حکومت آسمانها و زمین از آن خدا است؟ (و حق دارد هر گونه تغییر و تبدیلی در احکام خود طبق مصالح بدهد) و جز خدا سرپرست و یاوری برای شما نیست (و او است که مصلحت شما را می‏ داند و تعیین می ‏کند).

أَمْ تُرِیدُونَ أَن تَسْأَلُواْ رَسُولَکُمْ کَمَا سُئِلَ مُوسَى مِن قَبْلُ وَمَن یَتَبَدَّلِ الْکُفْرَ بِالإِیمَانِ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاء السَّبِیلِ ﴿۱۰۸﴾

آیا می‏ خواهید از پیامبر خود همان تقاضاهای (نامعقول) بکنید، که پیش از این از موسی کردند (و با این بهانه جوئیها سر از ایمان باز زنید) کسی که کفر را با ایمان مبادله کند (و آن را بجای ایمان بپذیرد) از راه مستقیم (عقل و فطرت) گمراه شده است.

 

آیه 106 در واقع به گونه ای خطاب به قوم بنی اسرائیل و اهل کتاب بیان می دارد که هر چه قدر به کتب الهی توجه نکرده و دستورات خداوند متعال را در آنها (تورات و انجیل) تحریف نمایید، هیچ سودی برایتان ندارد زیرا خداوند متعال به قدرت لایزال خویش بهتر از آن را جایگزین خواهد نمود (علت تحریف کتب قبلی به نظرم می تونه این باشه که علما آن قوم ها جهت پیچوندن برخی از دستورات خداوند با تحریف در کتاب آسمانیشون قصد داشتن تا آنچه را که باب میلشون نیست را حذف نمایند)در آیه 107 پروردگار عالمیان قدرت لایزال خویش را مجدداً به مسلمین و اهل کتاب یاد آوری می نماید. در حقیقت ابتدا ذاتِ کافرانِ اهل کتاب رو شده، سپس اعجاز قرآن و عدم تحریف آن مطرح می شود و این موضوع توسط قدرت الهی تضمین گردیده است. در همین راستا آیه 107 بیان می دارد ملکوت آسمان ها و زمین برای خداوند است و هیچ سرپرست و یاوری به غیر از خداوند برای شما نیست. بنابراین آنچه را قوم موسی از او خواستند شما از پیامبرتان درخواست نکنید و کفر را جایگزین ایمانتان نگردانید که به بد راهی گمراه می شوید. در واقع این آیه کفر قوم حضرت موسی را به روشنی بیان می دارد.

 

خدایا توفیق عمل بی چون و چرا به احکام و دستورات را نصیب ما بگردان!

بسم الله الرحمن الرحیم

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تَقُولُواْ رَاعِنَا وَقُولُواْ انظُرْنَا وَاسْمَعُوا ْوَلِلکَافِرِینَ عَذَابٌ أَلِیمٌ ﴿۱۰۴﴾

ای افراد با ایمان (هنگامی که از پیغمبر تقاضای مهلت برای درک آیات قرآن می‏ کنید) نگوئید «راعنا» بلکه بگوئید «انظرنا» (زیرا کلمه اول هم به معنی ما را مهلت بده و هم به معنی «ما را تحمیق کن» می‏ باشد و دستاویزی برای دشمنان است) و آنچه به شما دستور داده می‏ شود بشنوید و برای کافران (و استهزاء کنندگان) عذاب دردناکی است.

مَّا یَوَدُّ الَّذِینَ کَفَرُواْ مِنْ أَهْلِ الْکِتَابِ وَلاَ الْمُشْرِکِینَ أَن یُنَزَّلَ عَلَیْکُم مِّنْ خَیْرٍ مِّن رَّبِّکُمْ وَاللّهُ یَخْتَصُّ بِرَحْمَتِهِ مَن یَشَاءُ وَاللّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ ﴿۱۰۵﴾

نه کسانى که از اهل کتاب کافر شده‏ اند و نه مشرکان [هیچ کدام] خوش ندارند که از سوى پروردگارتان خیرى بر شما نازل گردد، حال آنکه خداوند هر کس را بخواهد مشمول رحمت خویش مى ‏گرداند، و خداوند داراى بخشش بیکران است‏.

 

امروزه واژه هایی مانند شست و شوی مغزی، مخ زدن، خر کردن و ... وجود دارد که شخص به محض رفتن به سمت مسائل دینی با حجمی از این واژه ها چه در ذهن خودش و چه در جمع دوستان و آشنایان مواجه می شود و این قبیل تفکرات مانع از ایجاد انگیزه ای قوی برای حرکت در مسیر الهی در وی می گردد. در حقیقت کسانی که فکر و عقل خود را ضعیف می پندارند، دچار چنین مشکلاتی گشته و اگر شخص برای عقل و شعور خود آن قدر ارزش قائل شود که بتواند درست و غلط را از یکدیگر تشخیص دهد، دیگر نباید از این واژه ها بترسد. در آیه 104 پروردگار عالمیان به مؤمنین دستور می دهد که این ارزش را برای خود قائل شده و فکر و اندیشه خود را سبک نشمارند و به پیامبر نگویند "مراعات ما را بکن" ، بگویند "در حال ما نظر کن"، مشکلات ما را برطرف نما. تفاوت دو واژه در این است که مثلاً شخص بگوید مرا خر کن و یا بگوید مرا متوجه حقیقت کن. دلیل این کار در آیه 105 به روشنی مشخص می گردد. در واقع کافران اهل کتاب و مشرکان دوست نداشتند انسان ها به دست پیامبر بزرگوار اسلام هدایت شوند، لذا از این عمل نیز کمال سوءِ استفاده تبلیغاتی را برده و مؤمنان را انسان های احمق جلوه می دادند، کما اینکه این مشکل امروزه در جامعه ما نیز رواج داشته و مؤمنین انسان های روشنفکر قلمداد نمی شوند بلکه آنها را انسان های متحجر می نامند.

جالب اینجاست که قرآن کریم کاملاً عکس این موضوع را بیان نموده و هدایت را فضل الهی بر بندگان شایسته خداوند می داند و بیان فرموده که کافران اهل کتاب و مشرکان اصلاً چنین چیزی را دوست ندارند.

نکته: با توجه به آیات قبلی و بعدی مشخص می شود که منظور از رحمت الهی در آیه 105، همان قرآن کریم است. زیرا در آیات 101 تا 103 صحبت از اطاعت از کتب غیر الهی بود و در آیه بعدی نیز صحبت از نسخ و عدم نسخ آیات است.

نکته: این بار رحمت الهی به اهل کتاب نرسیده و این موضوع سبب فزونی کفر آنان گردیده است.

 

پروردگارا به حق این آیاتت خودت به ما ادب در سخن گفتن و همچنین فهم و درک مسائل دینی را به ما عنایت بفرما!

بسم الله الرحمن الرحیم

آیات 101 تا 102 داستان گروهی را بیان می نماید که کتاب خدا را با اینکه می دانستند از جانب اوست پشت سر انداخته و در عوض به آنچه که شیاطین برای آنها می خواندند، عمل می نمودند، در حالی که این شیاطین کافر بوده و به مردم سحر می آموختند. همین طور از آنچه که بر دو ملک هاروت و ماروت نازل شد، تبعیت می کردند، در حالی که این دو ملک خود به تک تک آنها می گفتند که ما فتنه هستیم، پس کفر نورزید. اما گوش ندادند و از آموزش ان دو ملک در راستای به هم زدن روابط بین زن و شوهر استفاده می کردند.

این گروه با این علم ها به هیچ کس نمی توانند ضرری برسانند مگر با اذن خداوند. جالب اینجاست که این علم ها هیچ سودی برای آنها نداشته و تنها ضرر است. اینها اگر ایمان می آوردند و تقوا پیشه می نمودند، نزد خداوند بهتر از این علم ها را می یافتند.

داستان این گروه بسیار جالب است، زیرا آگاهانه به کتاب خدا توجه نکرده و آگاهانه از شیاطین و هاروت و ماروت تبعیت می کنند. این موضوع نشانه آشکار مرض قلبی آنان است، از این رو بسیار بد خود را می فروشند(این نکته یاد آور آیه 16 در مورد منافقین است).

 

نکته: عبارت «آنچه نزد شماست(مُصَدِّقٌ ...)» در آیات 41، 89، 91 و 101 تکرار شده است. در آیه 41 به قوم بنی اسرائیل دستور داده شد که به کتاب الهی ایمان آورند و آیات بعدی داستان عدم ایمان این قوم را بیان می نماید.

نکته: شیاطین به سبب سحری که به مردم آموزش می دادند، منشإِ فساد بوده و کفر می ورزیدند.

نکته: جدایی انداختن بین زن و شوهر از مصادیق کفر ورزیدن است.

نکته: اگر از این علم ها استفاده کنند، کفر ورزیده اند و اگر استفاده نکنند، عمرشان را تلف کرده اند، لذا در صورت یادگیری آن تنها ضرر کرده اند.

 

+ان شاءالله که هیچ گاه از روی آگاهی و علم به سمت گمراهی و عملِ مخالف با دستور خدا نرویم.

بسم الله الرحمن الرحیم

دیشب گفتم در آیات ابتدایی سوره بقره داریم دشمن شناسی میخونیم. از دید دیگری هم باید به آیات نگاه کنیم و اینکه خدا داره اول به ما میگه ای مسلمونا، امت های قبلی همچین بازی هایی دراوردند و اینگونه گول شیطان رو خوردند!

ببین!

تو دیگه مثه اونا نشی! راه نفوذت رو ببند. و بعد در ادامه آیات و در جزء دوم راه و رسمی که ما رو به درجه منعمین و متقین میرسونه رو بیان میکنه.

حرف رو کوتاه میکنم و در این پست این سه آیه شریفه سوره مبارکه بقره رو  باهم تلاوت می کنیم و ان شاءاله در پست بعدی در مورد این آیات صحبتی خواهیم کرد.

وَلَمَّا جَاءهُمْ رَسُولٌ مِّنْ عِندِ اللّهِ مُصَدِّقٌ لِّمَا مَعَهُمْ نَبَذَ فَرِیقٌ مِّنَ الَّذِینَ أُوتُواْ الْکِتَابَ کِتَابَ اللّهِ وَرَاء ظُهُورِهِمْ کَأَنَّهُمْ لاَ یَعْلَمُونَ ﴿۱۰۱﴾

 چون پیامبرى از سوى خداوند به نزد ایشان آمد که گواهى‏ دهنده بر [حقانیت‏] کتابشان بود، گروهى از اهل کتاب، کتاب الهى را به پشت سر افکندند،گوئی اصلا از آن خبر ندارند.

وَاتَّبَعُواْ مَا تَتْلُواْ الشَّیَاطِینُ عَلَى مُلْکِ سُلَیْمَانَ وَمَا کَفَرَ سُلَیْمَانُ وَلَکِنَّ الشَّیْاطِینَ کَفَرُواْ یُعَلِّمُونَ النَّاسَ السِّحْرَ وَمَا أُنزِلَ عَلَى الْمَلَکَیْنِ بِبَابِلَ هَارُوتَ وَمَارُوتَ وَمَا یُعَلِّمَانِ مِنْ أَحَدٍ حَتَّى یَقُولاَ إِنَّمَا نَحْنُ فِتْنَةٌ فَلاَ تَکْفُرْ فَیَتَعَلَّمُونَ مِنْهُمَا مَا یُفَرِّقُونَ بِهِ بَیْنَ الْمَرْءِ وَزَوْجِهِ وَمَا هُم بِضَآرِّینَ بِهِ مِنْ أَحَدٍ إِلاَّ بِإِذْنِ اللّهِ وَیَتَعَلَّمُونَ مَا یَضُرُّهُمْ وَلاَ یَنفَعُهُمْ وَلَقَدْ عَلِمُواْ لَمَنِ اشْتَرَاهُ مَا لَهُ فِی الآخِرَةِ مِنْ خَلاَقٍ وَلَبِئْسَ مَا شَرَوْاْ بِهِ أَنفُسَهُمْ لَوْ کَانُواْ یَعْلَمُونَ ﴿۱۰۲﴾

(یهود) از آنچه شیاطین در عصر سلیمان بر مردم می ‏خواندند پیروی می‏کردند، سلیمان هرگز (دست به سحر نیالود و کافر نشد، ولکن شیاطین کفر ورزید و به مردم تعلیم سحر دادند (و نیز یهود) از آنچه بر دو فرشته بابل «هاروت» و «ماروت» نازل شد پیروی کردند، (آنها طریق سحر کردن را برای آشنائی به طرز ابطال آن به مردم یاد می ‏دادند) و به هیچ کس چیزی یاد نمی‏دادند مگر اینکه قبلا به او می‏گفتند ما وسیله آزمایش شما هستیم، کافر نشوید (و از این تعلیمات سوء استفاده نکنید) ولی آنها از آن دو فرشته مطالبی را می‏ آموختند که بتوانند به وسیله آن میان مرد و همسرش جدائی بیفکنند (نه اینکه از آن برای ابطال سحر استفاده کنند) ولی هیچگاه بدون فرمان خدا نمی‏ توانند به انسانی ضرر برسانند، آنها قسمتهائی را فرا می گرفتند که برای آنان زیان داشت و نفعی نداشت، و مسلما می‏ دانستند هر کسی خریدار این گونه متاع باشد بهره ای در آخرت نخواهد داشت و چه زشت و ناپسند بود آنچه خود را به آن می‏ فروختند اگر علم و دانشی می‏ داشتند!

وَلَوْ أَنَّهُمْ آمَنُواْ واتَّقَوْا لَمَثُوبَةٌ مِّنْ عِندِ اللَّه خَیْرٌ لَّوْ کَانُواْ یَعْلَمُونَ ﴿۱۰۳﴾

و اگر آنها ایمان می ‏آوردند و پرهیزکاری پیشه می‏کردند پاداشی که نزد خداوند بود برای آنان بهتر بود، اگر آگاهی داشتند.

 

رَّبِّ زِدْنِی عِلْمًا (طه-114)

پروردگارا علم مرا افزون کن!

 

بسم الله الرحمن الرحیم

توضیحات مربوط به آیات پست قبل را در اینجا با هم می خوانیم.

در ادامه آیه 90 که خداوند متعال فرموده بود به هرکس از بندگانش که بخواهد از فضلش نازل می نماید، این آیه صریحاً مشخص می کند که پروردگار عالمیان اراده نموده است که فضلش را به پیامبر مکرم اسلام نازل نماید و حضرت جبرئیل در این میان تنها مأمور است. لذا دشمنی با ملائکه الهی و رسولانش هم ارز دشمنی با خداوند است و هرکس مرتکب چنین گناهی شود، مستوجب غضب الهی گردیده است و جزءِ کافران محسوب خواهد شد.

بنابراین کسانی که به آیات الهی ایمان نمی آورند یا از روی جهل است و یا به خاطر عناد و سرکشی. لذا چنانچه قبلاً نیز در آیات 26 و 27 مطرح شد گروه اول ضالین یا فاسقین اند و گروه دوم مغضوبین هستند که ذر آیات قبل فسقشان اثبات شده است به همین خاطر آیه 99، کافران به آیات الهی را فاسقان نامید. همان طور که در آیه 27 بیان شده بود یکی از خصوصیات بارز فاسقین شکستن عهد بعد از محکم کردن آن است، از این رو بلافاصله در آیه 100 خداوند متعال این خصوصیت را ذکر نموده است. از آنجا که مغضوبین دیگر ایمان نیاورده و ضالین نیز آینده نامشخصی دارند، می توان نتیجه گرفت که اکثریت این قوم ایمان نمی آورد.

 

خدایا به فضل و رحمت خودت، همه مسلمانان و به ویژه ما را از سرکشی و لجاجت در برابر اوامر خودت و فرستادگان و اولیائت به دور بدار!

بسم الله الرحمن الرحیم

رسول

توضیحات آیات ان شاءالله در پست بعدی گفته خواهد شد.

قُلْ مَن کَانَ عَدُوًّا لِّجِبْرِیلَ فَإِنَّهُ نَزَّلَهُ عَلَى قَلْبِکَ بِإِذْنِ اللّهِ مُصَدِّقًا لِّمَا بَیْنَ یَدَیْهِ وَهُدًى وَبُشْرَى لِلْمُؤْمِنِینَ ﴿۹۷﴾

(آنها می‏ گویند چون فرشته ای که وحی بر تو نازل می‏ کند جبرئیل است و ما با جبرئیل دشمن هستیم به تو ایمان نمی ‏آوریم) بگو کسی که دشمن جبرئیل باشد (در حقیقت دشمن خدا است) چرا که او به فرمان خدا قرآن را بر قلب تو نازل کرده است، قرآنی که کتب آسمانی پیشین را تصدیق می ‏کند و هدایت و بشارت برای مؤ منان است.

مَن کَانَ عَدُوًّا لِّلّهِ وَمَلآئِکَتِهِ وَرُسُلِهِ وَجِبْرِیلَ وَمِیکَالَ فَإِنَّ اللّهَ عَدُوٌّ لِّلْکَافِرِینَ﴿۹۸﴾

 کسی که دشمن خدا و فرشتگان و فرستادگان او و جبرئیل و میکائیل باشد (کافر است و) خداوند دشمن کافران است.

وَلَقَدْ أَنزَلْنَآ إِلَیْکَ آیَاتٍ بَیِّنَاتٍ وَمَا یَکْفُرُ بِهَا إِلاَّ الْفَاسِقُونَ ﴿۹۹﴾

و همانا بر تو آیاتى روشن فرو فرستادیم و جز فاسقان [کسى] آنها را انکار نمى‏ کند.

أَوَکُلَّمَا عَاهَدُواْ عَهْدًا نَّبَذَهُ فَرِیقٌ مِّنْهُم بَلْ أَکْثَرُهُمْ لاَ یُؤْمِنُونَ ﴿۱۰۰﴾ 

و مگر نه این بود که [یهود] هر گاه پیمانى بستند گروهى از آنان آن را شکستند، آرى بیشتر آنان ایمان ندارند.

 

+ با توجه به شرایطی که برام پیش اومده، متاسفانه فعلا دیگه نمیتونم بیام وبلاگ هاتون تا اوضاع پایان نامه ام سرو سامان بگیره!

برا همه دعا کنید، برا منم دعا کنید.

بسم الله الرحمن الرحیم

مسخره کنندگان

قُلْ إِن کَانَتْ لَکُمُ الدَّارُ الآَخِرَةُ عِندَ اللّهِ خَالِصَةً مِّن دُونِ النَّاسِ فَتَمَنَّوُاْ الْمَوْتَ إِن کُنتُمْ صَادِقِینَ ﴿۹۴﴾

 بگو اگر (آنچنانکه مدعی هستید) سرای دیگر در نزد خدا مخصوص شما است نه سایر مردم پس آرزوی مرگ کنید اگر راست می‏ گوئید.

وَلَن یَتَمَنَّوْهُ أَبَدًا بِمَا قَدَّمَتْ أَیْدِیهِمْ وَاللّهُ عَلِیمٌ بِالظَّالِمینَ ﴿۹۵﴾

 و به خاطر کارهایى که کرده‏ اند هرگز آن را آرزو نخواهند کرد، و خداوند به (احوال‏) ستمگران داناست‏.

وَلَتَجِدَنَّهُمْ أَحْرَصَ النَّاسِ عَلَى حَیَاةٍ وَمِنَ الَّذِینَ أَشْرَکُواْ یَوَدُّ أَحَدُهُمْ لَوْ یُعَمَّرُ أَلْفَ سَنَةٍ وَمَا هُوَ بِمُزَحْزِحِهِ مِنَ الْعَذَابِ أَن یُعَمَّرَ وَاللّهُ بَصِیرٌ بِمَا یَعْمَلُونَ ﴿۹۶﴾

آنها را حریص ترین مردم حتی حریص تر از مشرکان بر زندگی (این دنیا و اندوختن ثروت) خواهی یافت (تا آنجا) که هر یک از آنها دوست دارد هزار سال عمر کند در حالی که این عمر طولانی او را از عقاب خداوند باز نخواهد داشت و خداوند به اعمال آنها بینا است.

نتیجه ایمان و عمل صالح رستگاری است اما این قوم بدون داشتن هیچ یک از اینها ادعای رستگاری دارد. لذا خداوند متعال آنها را به سخره گرفته و صفات جاهلانه و باطن کثیف این قوم را به نمایش می گذارد.

هرکس با این دلایل واضح و آشکار، با کمترین اندیشه ایمان خواهد آورد اما چنان چه مطرح شد اینها به خاطر قلب مریضشان هرگز متوجه حقیقت نمی شوند. اگر هزار سال هم عمر کنند، هیچ تفاوتی در روش زندگیشان صورت نخواهد گرفت و اشتباهات خود را تکرار خواهند نمود. این قوم چقدر بدبخت و دورافتاده از رحمت الهی اند در صورتی که به ظاهر صاحبان دنیا و خوشبختند.

 

خدایا اگر قرار باشه یه روزی من مایه دار بشم اما کنارش مثه این بنی اسرائیلها بهم یه قلب مریض بدی و به حال خودم رهام کنی، صد ملیون سال نوری غلط بکنم همچین ثروتی رو بخام، حاضرم کارتن خواب باشم که قلبم نسبت به اوامر تو و فرستادگان و اولیائت مریض نباشه ان شاءالله!

 

رَبَّنَا لاَ تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَیْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِن لَّدُنکَ رَحْمَةً إِنَّکَ أَنتَ الْوَهَّابُ ﴿۸-آل عمران﴾

(راسخان در علم، می‏ گویند:) پروردگارا! دل هایمان را، بعد از آنکه ما را هدایت کردی، (از راه حق) منحرف مگردان! و از سوی خود، رحمتی بر ما ببخش، زیرا تو بخشنده ‏ای!

بسم الله الرحمن الرحیم

طرز برخورد

ایمان و عمل صالح عامل رشد انسان است و با این دوبال ان شاءالله می توان از عذاب خدا در امان بود. پس بنی اسرائیلیان که در آیه 80 ادعا کردند "هرگز آتش دوزخ جز چند روزی به ما نخواهد رسید" پس باید اقلا این دو ویژگی را داشته باشند. در آیات 90 تا 96سه حالت عدم ایمان، عمل فاسد و ترکیب این دو که نشان دهنده کذب این ادعا بنی اسرائیل هست را با هم بررسی خواهیم کرد. در ضمن در آیات شریفه 11-15 سوره مبارکه بقره نیز همین سه حالت مختلف برای منافقین مطرح شده است.

 

سفیهان پرادعا

این قوم در پاسخ دعوت پیامبر، حسد خود را به نوعی به نمایش گذاشته و می گویند به آنچه بر ما نازل شود ایمان آورده و غیر آن را انکار می کنیم در حالی که قرآن تصدیق کننده آن چیزی است که همراه آنان است. به آن چیزی که همراهشان است ایمان ندارند، زیرا اگر ایمان داشتند به قرآن نیز ایمان می آوردند لذا قرآن نفرموده به آن چیزی که ایمان دارید، گفته به آن چیزی که همراهتان است. در ادامه این عدم ایمان را ،خداوند متعال به زیبایی نشان می دهد و می فرماید اگر به انبیای قبلی ایمان داشتید پس چرا آنها را کشتید؟

نکته: عبارت « مُصَدِّق(ًا-ٌ) لِّمَا مَعَ(هُ-کُ)مْ » در آیات41، 89 و 91 تکرار شده است.

در پاسخ به اینکه می گویند به آنچه بر ما نازل می شود، ایمان می آوریم، خداوند متعال داستان حضرت موسی را مجدداً بیان نموده و می فرماید پس از حضرت موسی که با دلایل روشن نزد شما آمد، گوساله را گرفتید. در حالی که کوه طور را بالای سرتان گرفته و از شما پیمان گرفتیم که آنچه به شما داده شده محکم بگیرید و گوش کنید، گفتید گوش کردیم اما عصیان نمودید، زیرا گوساله پرستی در قلبهایتان جاری شده بود. در انتها نیز خداوند متعال ایمان زشتشان به گوساله را به رخشان می کشد.

نکته: در آیه 63 نیز بالای سر بردن کوه طور به عنوان هشتمین نعمت قوم بنی اسرائیل یادآوری شد. در آن آیه مقصود کوه بود اما در این آیه مقصود کتاب است.

این آیات اشاره به عدم وفای به عهد قوم بنی اسرائیل و عصیان این قوم می کند. البته در این آیات به ایمان این قوم نیز اشاره شده است و این قوم به خاطر آنچه که ایمانشان به آنها دستور می دهد به سخره گرفته شده اند. همین طور این آیات قلب مریض قوم بنی اسرائیل را به روشنی مطرح می کند.

 

خوبه گاهی یه کم فکر کنیم ببینیم واقعا به ان چیزی که عمل میکنیم و بهش اعتقاد داریم، همون چیزی هست که خدا و پیامبر از ما خواستند یا اون چیزی هست که شیطان و نفس مون ازمون میخواند؟!!

 

رَّبِّ زِدْنِی عِلْمًا (طه-114)

پروردگارا علم مرا افزون کن!

بسم الله الرحمن الرحیم

برا جلوگیری از طولای شدن پست، توضیحات مربوطه را ان شاءالله در پست بعدی خواهیم گذاشت.

در ضمن به آیات و ترجمه اش خوب دل بدید؛ اصلا داغونم کرد این آیات از بس جالب بود!

وَإِذَا قِیلَ لَهُمْ آمِنُواْ بِمَا أَنزَلَ اللّهُ قَالُواْ نُؤْمِنُ بِمَا أُنزِلَ عَلَیْنَا وَیَکْفُرونَ بِمَا وَرَاءهُ وَهُوَ الْحَقُّ مُصَدِّقًا لِّمَا مَعَهُمْ قُلْ فَلِمَ تَقْتُلُونَ أَنبِیَاءَ اللّهِ مِن قَبْلُ إِن کُنتُم مُّؤْمِنِینَ ﴿۹۱﴾

و هنگامی که به آنها گفته شود به آنچه خداوند نازل فرموده است ایمان بیاورید، می‏ گویند ما به چیزی ایمان می ‏آوریم که بر خود ما نازل شده، و به غیر آن کافر می ‏شوند، در حالی که (آن کتاب) حق است و آیاتی را که بر آنها نازل شده (را نیز) تصدیق می‏ کند بگو اگر راست می‏ گوئید و به آیاتی که بر خودتان نازل شده ایمان دارید پس چرا پیامبران خدا را پیش از این به قتل می ‏رسانید؟

وَلَقَدْ جَاءکُم مُّوسَى بِالْبَیِّنَاتِ ثُمَّ اتَّخَذْتُمُ الْعِجْلَ مِن بَعْدِهِ وَأَنتُمْ ظَالِمُونَ﴿۹۲﴾

(و نیز) موسی آن همه معجزات را برای شما آورد (چرا شما) بعد از آن گوساله را انتخاب کردید و با این کار ستم نمودید؟

وَإِذْ أَخَذْنَا مِیثَاقَکُمْ وَرَفَعْنَا فَوْقَکُمُ الطُّورَ خُذُواْ مَا آتَیْنَاکُم بِقُوَّةٍ وَاسْمَعُواْ قَالُواْ سَمِعْنَا وَعَصَیْنَا وَأُشْرِبُواْ فِی قُلُوبِهِمُ الْعِجْلَ بِکُفْرِهِمْ قُلْ بِئْسَمَا یَأْمُرُکُمْ بِهِ إِیمَانُکُمْ إِن کُنتُمْ مُّؤْمِنِینَ ﴿۹۳﴾

و یاد کنید که از شما پیمان گرفتیم و (کوه‏) طور را برفراز شما برافراشتیم (و گفتیم‏) آنچه به شما داده ‏ایم، به جد و جهد بگیرید و گوش شنوا داشته باشید، گفتند شنیدیم و (در دل گفتند) سرپیچیدیم (و نشنیده گرفتیم‏) و بر اثر کفرشان مهر گوساله در دلشان سرشته شد، بگو چه فرمان بدی ایمان شما به شما می‏ دهد اگر ایمان دارید!

خدایا هیچ وقت چنین نوع ایمان هایی رو به ما نده، به عبارتی ما را به حال خودمون و روزگار سیاه و ایمان ضعیف و نداشتمون رها نکن ان شاءالله!

بسم الله الرحمن الرحیم

2. کتاب

وَلَمَّا جَاءهُمْ کِتَابٌ مِّنْ عِندِ اللّهِ مُصَدِّقٌ لِّمَا مَعَهُمْ وَکَانُواْ مِن قَبْلُ یَسْتَفْتِحُونَ عَلَى الَّذِینَ کَفَرُواْ فَلَمَّا جَاءهُم مَّا عَرَفُواْ کَفَرُواْ بِهِ فَلَعْنَةُ اللَّه عَلَى الْکَافِرِینَ ﴿۸۹﴾

و هنگامی که از طرف خداوند کتابی برای آنها آمد که موافق نشانه‏ هائی بود که با خود داشتند (همخوان با کتابشان بود) و پیش از این جریان، به خود نوید فتح می ‏دادند (که با کمک او) بر دشمنان پیروز گردند، با این همه هنگامی که این کتاب و پیامبری را که از قبل شناخته بودند نزد آنها آمد به او کافر شدند، لعنت خدا بر کافران باد!

بِئْسَمَا اشْتَرَوْاْ بِهِ أَنفُسَهُمْ أَن یَکْفُرُواْ بِمَا أنَزَلَ اللّهُ بَغْیًا أَن یُنَزِّلُ اللّهُ مِن فَضْلِهِ عَلَى مَن یَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ فَبَآؤُواْ بِغَضَبٍ عَلَى غَضَبٍ وَلِلْکَافِرِینَ عَذَابٌ مُّهِینٌ ﴿۹۰﴾

ولی آنها در مقابلِ بد بهائی، خود را فروختند که بنارَوا به آیاتی که خدا فرستاده بود کافر شدند و معترض بودند چرا خداوند به فضلِ خویش بر هر کس از بندگان خود بخواهد آیات خود را نازل می ‏کند، لذا خشم خداوند یکی پس از دیگری آنها را فرو گرفت و برای کافران مجازاتی خوار کننده است.

آیات 87 و 88 رفتار قوم بنی اسرائیل با پیامبرانی که بعد از حضرت موسی در میانشان آمده اند را بیان نموده و بخاطر اعمالشان آنها را لعن می کند. آیه 89 رفتار این قوم را با کتاب الهی بیان کرده و می گوید که خلاف آنچه که در آیه 41 به آنها دستور داده شده عمل می کنند لذا ذات اقدس الهی مجدداً آنها را مورد لعن قرار می دهد. به بد چیزی خود را فروختند. به کتابی که خداوند متعال نازل نموده است، کفر ورزیده و به کسی که خداوند متعال از فضلش به او عنایت کرده، حسد ورزیدند، لذا به غضبی بر غضب دیگر دچار گشتند. این قوم چقدر بدبخت و دور افتاده از رحمت الهی اند.

در واقع این آیات یادآور سفارش پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) در حدیث ثقلین است و همین طور می توان به جایگاه کسانی که به مقابله با عترت ایشان برخواستند پی برد. در آیه 90 خداوند متعال مجدداً به این دو موضوع اشاره نموده و می فرماید به هرکس از بندگانش که بخواهد از فضلش نازل می نماید و هرکس بخواهد با این امر مخالفت نماید دچار عذابی خوارکننده خواهد شد. داستان قوم بنی اسرائیل شباهت عجیبی به داستان مسلمانان بعد از شهادت پیامبر مکرم اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) دارد.

نکته: عامل مخالفت این قوم با پیامبر گرامی اسلام «بغی» است. در واقع اینها پیامبر و آنچه آورده است را به خوبی شناختند اما بغیشان به آنها اجازه نداد تا ایمان آورده و به مشیت الهی رضایت دهند. این داستان بسیار شبیه داستان عدم رضایت عده ای به ولایت امیر مؤمنان علی(علیه السلام) است.

 

+ بَغْی‌، تعبیری‌ قرآنی‌ به‌ معنای‌ تجاوزگری‌ که‌ زمینه‌ساز اصطلاحی‌ فقهی‌ به‌ معنای سرکشیگروهی‌ از مسلمانان در برابر امام مشروع بوده‌ است‌. (برگرفته از ویکی فقه و پرسمان)

 

ان شاءالله ما از تابعین واقعی قرآن و پیامبر و ائمه علیهم السلام باشیم و به بهانه های بیخود و دنیوی با دستورات ایشان مخالفت نکنیم.

بسم الله الرحمن الرحیم

کتاب و رسول

1. رسول

وَلَقَدْ آتَیْنَا مُوسَى الْکِتَابَ وَقَفَّیْنَا مِن بَعْدِهِ بِالرُّسُلِ وَآتَیْنَا عِیسَى ابْنَ مَرْیَمَ الْبَیِّنَاتِ وَأَیَّدْنَاهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ أَفَکُلَّمَا جَاءکُمْ رَسُولٌ بِمَا لاَ تَهْوَى أَنفُسُکُمُ اسْتَکْبَرْتُمْ فَفَرِیقًا کَذَّبْتُمْ وَفَرِیقًا تَقْتُلُونَ ﴿۸۷﴾

ما به موسی کتاب (تورات) دادیم، و بعد از او پیامبرانی پشت سر یکدیگر فرستادیم و به عیسی بن مریم دلائل روشن بخشیدیم، و او را به وسیله روح القدس تایید نمودیم، آیا هر زمان پیامبری بر خلاف هوای نفس شما آمد در برابر او تکبر کردید (و از ایمان آوردن به او خود داری نمودید و به این قناعت نکردید بلکه) عده ‏ای را تکذیب نموده و جمعی را به قتل رساندید؟!

وَقَالُواْ قُلُوبُنَا غُلْفٌ بَل لَّعَنَهُمُ اللَّه بِکُفْرِهِمْ فَقَلِیلًا مَّا یُؤْمِنُونَ ﴿۸۸﴾

(و آنها از روی استهزاء) گفتند دلهای ما در غلاف است (و ما از گفته تو چیزی نمی‏فهمیم!) (آری همینطور است) خداوند آنها را بخاطر کفرشان از رحمت خود دور ساخته (بهمین دلیل چیزی درک نمی‏کنند) و کمتر ایمان می‏آورند.

آیه 87 سیره قوم بنی اسرائیل را در طول تاریخ بیان می نماید. در واقع این رفتار مخصوص یک برهه از زمان یا یک عده یا نسل از آنها نیست. لذا شنیدن این که آنها بگویند دل های ما در غلاف است و یا خداوند متعال آنها را لعنت کرده باشد جای تعجبی ندارد.

نکته: استکبار بنی اسرائیل در آیه 87 مشابه استکبار شیطان در آیه 34 است. استکبار شیطان سبب کفر او شد، استکبار این قوم نیز در آیه 88 عامل کفر این قوم و در غلاف رفتن قلب هایشان و دچار لعنت خدا شدن، گردیده است. آیه 88 را می توان با آیه 7 نیز مقایسه نمود و متوجه شد که چرا پروردگار عالمیان می فرماید بر قلب های کافران مهر زده شده است.

خدایا من هم وضعم از بنی اسرائیل بهتر نیست، بحق پیامبرانت؛ اهدنا الصراط المستقیم!