رمز حیات

بسم الله الرحمن الرحیم

از آیات 40 به بعد سوره مبارکه بقره خداوند متعال نکاتی از سرگذشت قوم بنی اسرائیل، برتری ها و کاستی های آنها و در ادامه نیز دستوراتی که در راستای خواسته های خداوند از آنها بوده است، را بیان می نماید. در آیه 4 سوره مبارکه بقره از جمله خصوصیات متقین ایمان به همه ی کتب آسمانی دانسته، بنابراین آن چه را که خداوند به قوم بنی اسرا ئیل دستور می دهد، دستور به همه ی امت های بعد از آنها نیز هست و هرکس که بخواهد جزءِ متقین قرار گیرد باید به این دستورات ایمان داشته و عمل نماید. مثلاً اگر خداوند یادآوری نعمات را دستور می دهد، پس طبیعتا ما هم باید به زندگی خودمون نگاه کنیم و نعمتهای خدا را یادآوری کنیم.

در آیات 40 تا 43 دستوراتی که خداوند به بنی اسرائیل می دهد را به سه دسته می توان تقسیم نمود که این دستورات را با شماره در ترجمه آیات مشخص کردم. آیات را با هم می خوانیم:

یَا بَنِی إِسْرَائِیلَ اذْکُرُواْ نِعْمَتِیَ الَّتِی أَنْعَمْتُ عَلَیْکُمْ وَأَوْفُواْ بِعَهْدِی أُوفِ بِعَهْدِکُمْ وَإِیَّایَ فَارْهَبُونِ ﴿۴۰﴾

ای فرزندان اسرائیل (1) نعمتهائی را که به شما ارزانی داشتم به خاطر بیاورید، و به پیمانی که با من بسته‏ اید وفا کنید، تا من نیز به پیمان شما وفا کنم، (و در راه انجام وظیفه و عمل به پیمانها) تنها از من بترسید.

وَآمِنُواْ بِمَا أَنزَلْتُ مُصَدِّقًا لِّمَا مَعَکُمْ وَلاَ تَکُونُواْ أَوَّلَ کَافِرٍ بِهِ وَلاَ تَشْتَرُواْ بِآیَاتِی ثَمَنًا قَلِیلًا وَإِیَّایَ فَاتَّقُونِ ﴿۴۱﴾

و (2) به آنچه نازل کرده ‏ام (قرآن) ایمان بیاورید که نشانه‏ های آن با آنچه در کتابهای شما است کاملا مطابقت دارد، و نخستین کافر به آن نباشید، و آیات مرا به بهای ناچیزی نفروشید (به خاطر در آمد مختصری نشانه ‏های قرآن و پیامبر اسلام را که در کتب شما موجود است پنهان نکنید) و تنها از من (و مخالفت دستور من) بترسید (نه از مردم).

وَلاَ تَلْبِسُواْ الْحَقَّ بِالْبَاطِلِ وَتَکْتُمُواْ الْحَقَّ وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿۴۲﴾

و حق را با باطل نیامیزید، و حقیقت را با اینکه می‏دانید کتمان نکنید.

وَأَقِیمُواْ الصَّلاَةَ وَآتُواْ الزَّکَاةَ وَارْکَعُواْ مَعَ الرَّاکِعِینَ ﴿۴۳﴾

و(3) نماز را بپا دارید و زکات را ادا کنید، و همراه رکوع کنندگان رکوع نمائید (و نماز را با جماعت بگذارید).

 

به نظر من یکی از مفاهیم حق در آیه 42 همان آیات خداوند است که خدا در آیه 41 و 42 به آنها می گوید آیات خداوند را کتمان نکرده و نپوشانید. لازمه ی انجام ترک محرمات ترس از عقوبت الهی است، لذا بعد از دستورات دو بخش اول خداوند بلافاصله قوم بنی اسرائیل را تهدید نموده و در بخش اول فرموده است تنها از من بترسید و سپس در بخش دوم نیز گفته است تنها نسبت به من پرهیزگار باشید. به عنوان مثال پدر برای تربیت فرزند سرکش خود، او را تهدید به کتک می کند و چه بسا در بعضی موارد استفاده از این اهرم را لازم بداند. پس در واقع ترساندن از عقوبت انجام کار اشتباه قانونی مؤثر در تربیت افراد است.

دستورات بخش سوم در واقع انجام عمل صالح است. عمل صالح در ارتباط با خود(نماز)، دنیا(زکات) و خلق(نماز جماعت). این آیات برای انجام کار خوب تهدید ننموده است. بنابراین نباید کسی را مجبور به انجام کار نیک نمود بلکه باید او را دلسوزانه تشویق به انجام آن کرد. کما اینکه لحن آیات بعد از این آیه نیز تغییر می نماید.

در آیات بعدی خداوند توصیه هایی به قوم بنی اسرائیل می کند تا توانایی انجام دستورات را بیابند که ان شاءالله در پست بعدی آنها را ذکر خواهیم کرد.

بسم الله الرحمن الرحیم

قرار شدکه در این پست در مورد اینکه چکار بکنیم تا صفات خوبان رو بگیریم یه توضیحاتی داده بشه. به همین منظور در مورد یکی از ویژگی ها و اعمال خوبان که قبلا خدمتتون عرض کردم آیاتی رو از قرآن می خونیم:

در همین سوره مبارکه بقره خداوند یه گلایه ای از بزرگان قوم بنی اسرائیل میکته و در نهایت توصیه ای برای خوب شدن به آنها می کنه. آیات رو با هم تلاوت می کنیم.

أَتَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبِرِّ وَتَنسَوْنَ أَنفُسَکُمْ وَأَنتُمْ تَتْلُونَ الْکِتَابَ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ ﴿۴۴﴾

آیا مردم را به نیکی (و ایمان به پیامبری که صفات او آشکارا در تورات آمده) دعوت می‏ کنید، اما خودتان را فراموش می ‏نمائید با اینکه شما خودتان کتاب (آسمانی) را می‏ خوانید، آیا هیچ فکر نمی‏ کنید؟

وَاسْتَعِینُواْ بِالصَّبْرِ وَالصَّلاَةِ وَإِنَّهَا لَکَبِیرَةٌ إِلاَّ عَلَى الْخَاشِعِینَ ﴿۴۵﴾

از صبر و نماز یاری جوئید (و با استقامت و کنترل هوسهای درونی و توجه به پروردگار نیرو بگیرید) و این کار جز برای خاشعان گران است.

الَّذِینَ یَظُنُّونَ أَنَّهُم مُّلاَقُوا رَبِّهِمْ وَأَنَّهُمْ إِلَیْهِ رَاجِعُونَ ﴿۴۶﴾

 آنها که ایمان دارند خدای خود را ملاقات می‏ کنند و به سوی او باز می‏ گردند.

 

همانطور که خوندید خداوند به بزرگان بنی اسرائیل (که الان خطابش به ما مسلمانان هم هست) می فرماید از صبر و نماز (عمل) کمک بگیرید و این 2 کار سنگین است مگر بر خاشعان!

حالا خاشعان کیا هستند؟ در آیه بعدیش توضیح میده

آنهایی که ظن دارند(گمان می دارند)، به دیدار پروردگارشان و به سوی او باز خواهند گشت!

درکی که من کردم اینه که حتی همین ظن و گمان یا بعبارتی ایمان نصفه نیمه و ضعیف من نسبت به خدا هم راه گشا و موثر هست.

خداوند نیومده بگه خاشعان اونایی هستند که مثل پیامبر و امیرالمومنین و سایر ائمه(علیهم السلام) هستند، فرموده انایی که ظن دارن به دیدار پروردگارشان و برگشت به سوی او!

نکته دیگری که از آیات دستگیرمون میشه اینه که هرجا کم آوردم نماز بخوانم، یا اگر یه جایی دیدم کارم داره بعبارتی لنگ میزنه بفهمم احتمال داره ایراد از نمازم باشه!

پس خشوع وخضوع مهمه و خشوع موجب صعود میشه و نقطه مقابلش کبر هست که موجب سقوط میشه! همانطور که خداوند در مورد ابلیس در سوره بقره فرمودند:

وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلاَئِکَةِ اسْجُدُواْ لآدَمَ فَسَجَدُواْ إِلاَّ إِبْلِیسَ أَبَى وَاسْتَکْبَرَ وَکَانَ مِنَ الْکَافِرِینَ ﴿۳۴﴾

و هنگامی که به فرشتگان گفتیم برای آدم سجده و خضوع کنید، همگی سجده کردند جز شیطان که سر باز زد و تکبر ورزید (و به خاطر نافرمانی و تکبر) از کافران شد!

استکبار یعنی منیت به خرج دادن!

در پایان نتیجه ای که من از این آیات گرفتم اینه که 1.نماز خوندن بی توجه از نماز نخوندن بهتره 2. حالا که اگه دارم میخونم، برم هر روز این نمازم رو بهترش کنم! 3. کار سختیه ولی میشه! 4. راه شدنش اینه که جلو خدا گردن کشی نکنم یعنی یکی از راهاش اینه سعی کنم بیشتر براش احترام قائل بشم و به حرفاش گوش کنم 5. تکراری هست ولی باهاش خیلی حال کردم وَاسْتَعِینُواْ بِالصَّبْرِ وَالصَّلاَةِ استعانت بجوییم به صبر و نماز خصوصا وقتایی که کم میاریم!

خدایا دوست دارم که همیشه پشت مایی و دنبال فرصتی تا بهمون حال بدی!

ان شاالله در پست های بعدی به آیات ابتدایی سوره بقره مراجعه خواهیم کرد و آیات مربوط به دسته مغضوبین و ضالین رو مطالعه می کنیم.