بسم الله الرحمن الرحیم
به غیر از دستورات، آیات 190 الی 194 نکاتی را نیز اشاره می نماید که لازم به توجه است.
1. خداوند متعال متعدیان را دوست ندارد.
2. فتنه شدیدتر از قتل است.
3. همانا خداوند غفور و مهربان است. پس اگر خودداری کردند، خودداری کنید.
نکته: با توجه به دستور فتنه، می توان نتیجه گرفت که منظور از خودداری، دسیسه چینی نکردن است.
4. دین برای خداوند است.
5. دشمنی تنها با ظالمان است.
6. تمامی حرام ها قصاص دارد.
با توجه به دستورات و احکام فوق می توان نتیجه گرفت که خداوند متعال نسبت به همه ی مخلوقات غفور و مهربان است، لذا اگر از ظلم دست کشیدند، بدون هیچ قید و شرطی بخشیده می شوند. البته خساراتی را که وارد نموده اند در صورت امکان باید جبران نمایند. به عنوان مثال مکان هایی را که غصب کرده اند، باید تحویل دهند. همچنین تا زمانی که شروع به تعدی ننموده اند، حق تعدی به آنها را نداریم و در اینجا تفاوت ظلم و تعدی به این معناست که تعدی تنها در ارتباط با دیگران صورت می پذیرد و ظلم در ارتباط با خود انسان هم صورت می پذیرد، لذا تعدی زیرمجموعه ای از ظلم است.