بسم الله الرحمن الرحیم
4-2-1. احاطه
مَالِکِ یَوْمِ الدِّینِ ﴿۴﴾
این آیه در عین حال که به قدرت پروردگار عالم و احاطه ی او اشاره می‌کند، به سرانجام زندگی انسان نیز اشاره دارد و در واقع انسان را به فانی بودن زندگی دنیا و جاودانگی سرای آخرت توجه می‌دهد. بنابراین به نوعی به هدف اصلی زندگی انسان که سربلندی در روز قیامت است اشاره کرده و همچنین احاطه‌ی کامل خداوند متعال نسبت به این موضوع را بیان می‌دارد.
نکته: احاطه از ترکیب دو اسم علم و قدرت به وجود می‌آید. در واقع عالمِ قادرِ مطلق، احاطه‌ی کامل دارد.
موقعیت آیه در سوره به
گونه‌ای است که مفاهیم از معرفی پروردگار عالمیان به خواسته‌های
بنده منتقل می‌شود، لذا به زیبایی بنده قبل از اعلام درخواست‌هایش به نوعی غایت
زندگی خویش را متذکر می گردد.
5-2-1.رب
العالمین
قسمت دوم آیه 2، خداوند متعال را پروردگار جهانیان معرفی کرده و در دو آیه‌ی بعدی این خصوصیت را توضیح می‌دهد.
در واقع با توجه به قسمت مربی و با توجه به آیات 3 و4 خداوند متعال عین رب العالمین است.
نکته: با شنیدن کلمه رب
عموماً خصوصیت مهربانی مربی در ذهن متصور می شود، که با اضافه شدن کلمه ی عالمین
اهمیت
خصوصیت احاطه نیز خاطرنشان شده است که در ادامه نیز این دو خصوصیت را توضیح
کامل و جامع می دهد.
نکته: با توجه به این توضیح رب را می‌توان از اسامی جامع خداوند دانست.