بسم الله الرحمن الرحیم
در ادامه بنده میزان عزیز بودن این سوگند را برای خود یادآور شده و به نوعی با گفتن نام رحمن هستیبخشی او و مهربانی ذاتی او را یادآوری میکند و با گفتن نام رحیم، تمامی افعال و پیشامدهای پیرامون خود را از سر رحمت بیکران عزیز حقیقی تمام هستی میداند. به همین دلیل ارکان 2 و 3(ج،د) پاسخ داده میشود.
به عبارت دیگر بنده با گفتن بسم ا... الرحمن الرحیم، با ارزشترین سوگند وجودش را برای عزیزترین هستیش و به خاطر رسیدن به او میخورد.
2-1. رب
1-2-1. تشکر
الْحَمْدُ للّهِ
تشکر مخصوص کسی است که به شخص، در راستای هدفی که برای رسیدن به آن تلاش میکند و یا به کسی یا چیزی که نسبت به آن علاقه دارد، کمک کند. حال ارزش این تشکر به دو عامل وابسته است:
1- اهمیت هدف: کلی یا جزئی بودن هدف و تأثیر آن در زندگی شخص
2- میزان کمک آن فرد به این شخص
2-2-1. مربی
رَبِّ الْعَالَمِینَ ﴿۲﴾
خصوصیاتی که یک مربی باید داشته باشد:
1- خیر شاگردش را بخواهد یعنی نسبت به او مهربان باشد.
2- در موضوع تحت امرش احاطهی کامل بر شاگرد داشته باشد. یعنی نهتنها نسبت به موضوع بلکه نسبت به نیازهای شاگرد و همچنین اعمال شاگرد پیرامون این موضوع و روشهای آموزش آن، آگاهی، توانایی و اشراف داشته باشد.
3-2-1. هستی بخش
الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ ﴿۳﴾
آیه 3 مهربانی ذاتی و افعالی پروردگار را بیان میدارد. در واقع میگوید پروردگار عالم نه تنها ذاتاً هستیبخش است و نسبت به تمامی موجودات مهربان است بلکه تمامی افعال او نیز از سر این محبت است، نه از سر نیاز یا هر چیز دیگر.
نکته: رحمان از ترکیب دو اسم حی و حب به وجود میآید. در واقع حیات مملو از محبت، هستی میدهد.