رمز حیات

حدیث شماره 12 باب اخذ به سنت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و شواهد قرآن کتاب فضل علم اصول کافی

امیرالمؤمنین (علیه السلام) فرمودند: «سنت دو گونه است: سنت واجب که عمل به آن هدایت و ترکش گمراهى است، و سنت غیر واجب که عمل به آن فضیلت است و ترک آن گناه به شمار نمی آید.»

شرح:

توضیح دو معنى اخیرى که براى «سنت» در حدیث ششم گفته شد در اینجا مناسب است زیرا که سخن پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) گاهى امر به عمل واجب است و گاهى امر به عمل مستحب و همچنین عمل خود آن حضرت گاهى انجام عمل واجبى است و گاهى انجام عمل مستحب. کتاب فضل علم به پایان رسید و الحمدلله رب العالمین و صلى الله على محمد و آله الطاهرین.

حدیث شماره 11 باب اخذ به سنت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و شواهد قرآن کتاب فضل علم اصول کافی

امام باقر (علیه السلام) فرمود: «هر که از سنت تجاوز کند، باید به سنت برگردد.»

حدیث شماره 10 باب اخذ به سنت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و شواهد قرآن کتاب فضل علم اصول کافی

امام باقر علیه السلام فرمود: «هر کسى را جوشش و آرامشی است، آنکه آرامشش به سوى سنت باشد هدایت یافته و آنکه آرامشش به سوى بدعت باشد گمراه گشته است.»

شرح :

هر کسى براى اخذ دین درست و روش عملى خویش ابتدا در تکاپو و تلاش و جوشش است به هر درى سرى می زند و از هر کسى چیزى مى شنود تا بالاخره روش ثابتى براى خود اخذ مى کند و دلش آرامش و سکون مى یابد، کسى که نتیجه تلاش و جوشش اخذ سنت و روش پیغمبر باشد و در آنجا آرامش دل یابد هدایت یافته است و آن که حاصل تکاپویش اتخاذ روش بدعت باشد گمراه است و ممکن است مراد به جوشش زمان جوانى و نشاط شباب و مراد به آرامش هنگام پیرى و فرتوتى باشد.

حدیث شماره 9 باب اخذ به سنت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و شواهد قرآن کتاب فضل علم اصول کافی

رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: «هیچ گفتارى جز با عمل ارزشی ندارد و هیچ گفتار و عملى جز با نیت ارزش ندارد هیچ گفتار و عمل و نیتى جز با موافقت با سنت ارزش ندارد.»

حدیث شماره 8 باب اخذ به سنت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و شواهد قرآن کتاب فضل علم اصول کافی

ابان بن تغلب گوید: از امام باقر (علیه السلام) مسأله اى پرسیده شد و حضرت پاسخ فرمود. مرد پرسشگر گفت: فقها چنین نگویند. امام فرمودند: «واى بر تو! تو هرگز فقیهى دیده اى؟! فقیه راستین، زاهد در دنیا، مشتاق آخرت و چنگ زننده به سنت پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) است.»

حدیث شماره 7 باب اخذ به سنت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و شواهد قرآن کتاب فضل علم اصول کافی

امام سجاد (علیه السلام) فرمود: همانا بهترین اعمال نزد خدا، آن است که طبق سنّت عمل شود هرچند اندک باشد.

حدیث شماره 6 باب اخذ به سنت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و شواهد قرآن کتاب فضل علم اصول کافی

امام صادق (علیه السلام) فرمود: «کسی که با قرآن و سنت محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) مخالفت کند، کافر است.»

شرح:

کلمه «سنت» در معانى بسیارى به کار می رود مانند: 1- طریقه موافق دین در مقابل بدعت 2- مستحب مقابل واجب 3- حدیث و خبری که از پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) رسیده است 4- روش عملى پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم). و اینجا دو معنى اخیر مناسب است .

حدیث شماره 5 باب اخذ به سنت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و شواهد قرآن کتاب فضل علم اصول کافی

پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) در منا خطبه ای خواند و فرمود: «اى مردم، آنچه از جانب من به شما رسید و موافق قرآن بود، پس آن گفته من است، و آنچه از طرف من به شما رسید و مخالف قرآن بود، آن گفته من نیست.»

حدیث شماره 4 باب اخذ به سنت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و شواهد قرآن کتاب فضل علم اصول کافی

امام صادق (علیه السلام) فرمودند: «حدیثى که با قرآن موافقت نکند دروغی خوش نماست.»

حدیث شماره 3 باب اخذ به سنت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و شواهد قرآن کتاب فضل علم اصول کافی

امام صادق (علیه السلام) فرمودند: «هر چیزى باید به قرآن و سنت ارجاع شود و هر حدیثى که موافق قرآن نباشد دروغی است خوش نما.»

حدیث شماره 2 باب اخذ به سنت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و شواهد قرآن کتاب فضل علم اصول کافی

ابن ابى یعفور گوید از امام صادق (علیه السلام) درباره اختلاف حدیث پرسیدم که آن را روایت کند کسى که به او اعتماد داریم و کسى که به او اعتماد نداریم (و در مضمون مختلف باشند) امام فرمودند: «چون حدیثى به دست شما رسید که از قرآن یا فرمایش پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) بر آن گواهى یافتید به آن عمل کنید و گرنه براى آورنده اش سزاوارتر است. (شما نپذیرید و به کسى که نقل مى کند برگردانید.)»

حدیث شماره 1 باب اخذ به سنت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و شواهد قرآن کتاب فضل علم اصول کافی

رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: «براى هر امر حقى، حقیقى موجود است (که به سوى آن حق رهبرى مى کند) و برای هر امر درستى، نورى است، پس آنچه موافق قرآن است عمل کنید و آنچه مخالف قرآن است ترک نمائید (زیرا قرآن نور و حقیقت است که مردم را به حق و صواب دلالت می کند.)