رمز حیات

حدیث شماره ۱۲ باب اشاره و نص بر امامت امام حسن عسکری علیه السلام کتاب حجت اصول کافی

شاهویه بن عبد اللَّه گوید امام هادى (علیه السلام) در نامه ای به من نوشتند: «تو می خواستى بعد از وفات ابى جعفر درباره جانشین امام بپرسى، و از آن جهت در اضطراب بودى. غم مخور، زیرا خداى عز و جل «هیچ مردمى را پس از آنکه هدایتشان کرده گمراه نکند تا چیزهائى را که باید از آن بپرهیزند، برایشان بیان کند. (۱۱۵ توبه)» صاحب تو بعد از من پسرم ابومحمد (علیه السلام) است، هر چه احتیاج دارید نزد اوست (هر چه می خواهید از او بپرسید) خدا آنچه را خواهد مقدم دارد و آنچه را خواهد مؤخر گذارد (و خودش فرماید) «هر آیه‏اى را که نسخ کنیم یا به تأخیر اندازیم، بهتر از آن یا مانند آن را بیاوریم. (۱۰۶ بقره)» و آنچه را در آن بیان کافی بود برای خردمند بیدار نوشتم.»

حدیث شماره ۱۱ باب اشاره و نص بر امامت امام حسن عسکری علیه السلام کتاب حجت اصول کافی

ابوبکر فهفکى گوید امام هادى (علیه السلام) به من نوشتند: «پسرم ابومحمد، از جهت طبع خیرخواهترین افراد آل محمد و از نظر حجت و برهان معتبرترین ایشان است، او پسر بزرگتر و جانشین من است‏ رشته ها و احکام امامت به او می رسد، پس هر چه میخواهى از من بپرسى از او بپرس که تمام احتیاجات شما نزد اوست»

حدیث شماره ۱۰ باب اشاره و نص بر امامت امام حسن عسکری علیه السلام کتاب حجت اصول کافی

ابو هاشم جعفرى گوید بعد از وفات ابوجعفر، پسر امام هادى (علیه السلام)، خدمت آن حضرت بودم، و با خود فکر می کردم و می خواستم به زبان آورم که قصه ابو جعفر و ابو محمد (پسران امام هادى علیه السلام) مانند قصه ابو الحسن موسى بن جعفر و اسماعیل پسران جعفر بن محمد علیهم السلام است، زیرا بعد از ابو جعفر، امامت ابو محمد علیه السلام انتظار می رفت، (چنانچه بعد از وفات اسماعیل هم موسى بن جعفر علیه السلام امام شد) ولى پیش از آنکه من چیزى به زبان آورم امام هادى (علیه السلام) به من متوجه شد و فرمودند: «آرى اى ابوهاشم، خدا حکم فرمود (یا از براى او بدا حاصل شد)، در باب ابومحمد، بعد از ابوجعفر، آنچه از براى او معروف نبود (که مردم آن را نمى شناختند)، چنانچه از براى او بدا شد در باب امام موسى (علیه السلام) بعد از وفات اسماعیل آنچه به سبب آن، حال او را ظاهر ساخت. و این مطلب چنان است که در خاطر تو گذشت، اگر چه اهل باطل بدشان آید، پسرم ابومحمد پس از من جانشین من است، هر چه مردم احتیاج دارند، علمش نزد او و ابزار امامت همراه اوست.»

حدیث شماره 9 باب اشاره و نص بر امامت امام حسن عسکری علیه السلام کتاب حجت اصول کافی

محمد بن یحیى گوید بعد از وفات ابى جعفر، خدمت امام هادى (علیه السلام) رسیدم و او را تسلیت گفتم، ابومحمد (امام حسن عسکرى علیه السلام) هم نشسته بود و گریه می کرد، امام هادى (علیه السلام) به او متوجه شد و فرمودند: ««به درستى که خداى تبارک و تعالى در تو خَلَفى از او قرار داد، پس خداى عزّوجلّ را حمد کن».

حدیث شماره 8 باب اشاره و نص بر امامت امام حسن عسکری علیه السلام کتاب حجت اصول کافی

سعد بن عبد اللَّه از جماعتى از بنى هاشم که یکى از آنها حسن بن حسن افطس است روایت میکند که گویند: روز وفات محمد بن على بن محمد (پسر بزرگتر امام هادى علیه السلام) در منزل حضرت ابو الحسن بودند و او را تعزیت می گفتند، در صحن منزل براى حضرت فراشى گسترده و مردم گردش نشسته بودند، که غیر از خادمان و دیگر مردم، در حدود یک صد و پنجاه تن از خاندان ابو طالب و بنى هاشم و قریش بودند که ناگاه نظر کردیم به سوى حسن بن على علیه السلام، در حالى که آمد با گریبان چاک تا در جانب آن حضرت ایستاد و ما او را نمى‏شناختیم. و امام على نقى علیه السلام بعد از ساعتى به سوى او نظر نمود، و فرمودند: پسر جان! شکر خداى عز و جل را تازه کن که او آن امر را در تو پدید آورد. جوان گریست و خدا را شکر کرد و إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ‏ گفت و فرمودند: «ستایش خداى را که پروردگار جهانیان است و من از خدا می خواهم نعمتش را بر ما به بقای شما تمام کند.و إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ‏» ما پرسیدیم او کیست؟ گفتند او حسن پسر امام هادى علیهما السلام است و او در آن وقت به نظر ما 20 سال یا اندکى زیادتر داشت، در آن روز ما او را شناختیم و فهمیدیم که امام هادى علیه السلام به امامت و جانشینى او اشاره فرمود.

حدیث شماره 7 باب اشاره و نص بر امامت امام حسن عسکری علیه السلام کتاب حجت اصول کافی

على بن عمرو عطار گوید خدمت حضرت ابو الحسن عسگرى (امام هادی علیه السلام) رسیدم، و هنوز پسرش ابوجعفر (محمد) زنده بود و من گمان می کردم او امام است، عرض کردم جانم به فدایت کدام یک از فرزندانتان را امام بدانم؟ فرمودند: «تا امر من به شما نرسد، هیچ یک را به امامت مخصوص ندانید.» عطار گوید پس از مدتی به حضرت نوشتم: امر امامت در که خواهد بود؟ حضرت برایم نوشت:‏ «در فرزند بزرگ من» و ابو محمد (امام حسن عسگرى علیه السلام) بزرگتر از ابى جعفر بود.

حدیث شماره 6 باب اشاره و نص بر امامت امام حسن عسکری علیه السلام کتاب حجت اصول کافی

على بن مهزیار گوید به حضرت ابى الحسن (امام هادی علیه السلام) عرض کردم اگر پیش آمدى کند- و من از آن به خدا پناه می برم-  بفرمایید که امامت با کیست و به سوى که پناه بریم؟ فرمودند: «وصیّت من به سوى بزرگترین فرزندان من است.»

حدیث شماره 5 باب اشاره و نص بر امامت امام حسن عسکری علیه السلام کتاب حجت اصول کافی

عبدالله مروان انبارى گوید هنگام وفات ابى جعفر محمد بن علی حاضر بودم که ابو الحسن (امام هادی علیه السلام) وارد شدند، براى حضرت تختى گذاشتند و بر آن نشستند و اهل بیتش گردش بودند و ابو محمد (امام حسن عسگرى علیه السلام) در گوشه اى ایستاده بودند، امام هادى (علیه السلام) چون از امر ابى جعفر فارغ شد، متوجه ابو محمد (علیه السلام) شد و فرمودند: ای پسرم! شکر خداى تبارک و تعالى را تازه کن که آن ام را در تو پدید آورده است.»

حدیث شماره 4 باب اشاره و نص بر امامت امام حسن عسکری علیه السلام کتاب حجت اصول کافی

على بن جعفر گوید من در زمان وفات محمد پسر امام هادى (علیه السلام) نزد آن حضرت حاضر بودم حضرت به امام حسن عسگرى (علیه السلام) فرمودند: «اى فرزند عزیز من، از براى خدا شکر تازه به جا آور که امر بزرگى را در باب تو به پدید آورده.» (یعنى چون برادر بزرگترت وفات کرد، امامت براى تو مسلم و قطعى گشت و شیعه از تردید و اختلاف نجات یافتند.)

حدیث شماره 3 باب اشاره و نص بر امامت امام حسن عسکری علیه السلام کتاب حجت اصول کافی

عبد اللَّه بن محمد اصفهانى گوید امام هادى (علیه السلام) فرمودند: «صاحب شما بعد از من کسى است که بر من نماز خواند» و ما تا آن روز ابا محمد (امام حسن عسگرى علیه السلام) را نمی شناختیم، (پس از وفات‏ امام هادى علیه السلام) ابا محمد (علیه السلام) بیرون آمد و بر جنازه آن حضرت نماز خواند.

حدیث شماره 2 باب اشاره و نص بر امامت امام حسن عسکری علیه السلام کتاب حجت اصول کافی

على بن عمر نوفلى گوید در صحن منزل امام هادى (علیه السلام) خدمتش بودم که پسرش محمد از نزد ما گذشت. به حضرت عرض کردم قربانت گردم، بعد از شما، او صاحب ماست؟ فرمودند: «نه صاحب شما بعد از من حسن (علیه السلام) است.»

حدیث شماره 1 باب اشاره و نص بر امامت امام حسن عسکری علیه السلام کتاب حجت اصول کافی

یحیى بن یسار قنبرى گوید حضرت ابو الحسن (امام على النقى علیه السلام) چهار ماه قبل از وفاتشان به پسرش حسن (علیه السلام) وصیت کرد و مرا با جماعتى از دوستان گواه گرفت.