حدیث شماره ۴ باب بذل علم کتاب فضل علم اصول کافی
امام صادق علیه السلام فرمود: عیسى علیه السلام میان بنى اسرائیل ایستاد و گفت: اى بنى اسرائیل حکمت را به نادانان نگوئید که به ایشان ستم کرده باشید و از اهل حکمت آن را بازندارید که به آنها ستم کرده باشید. (مقصود از حکمت حقایق و دقایق دین است که هر مغزى تحمل درک آن ندارد.)
حدیث شماره ۳ باب بذل علم کتاب فضل علم اصول کافی
امام باقر علیه السّلام فرمود:زکات دانش، آموختن آن به مردم است.
شرح:
از آنجا که از علم تعبیر به نور شده و معصومین فرموده‌اند:«علم نورى است که خداوند به هرکس که لایق بداند در قلب و دلش نور علم قرار مى‌دهد» از این‌رو اسلام براى مقام معلم که گسترش‌دهنده علم‌اند جایگاه ویژه‌اى قرار داده و قرآن مدال پرافتخار آموزگارى را براى نخستین بار به پیامبر مى‌دهد و مى‌فرماید: «خداوند بر بندگان مؤمن خود منت گذاشت،زیرا پیامبرى از جنس خودشان برانگیخت تا آیات الهى را بر آنها بخواند و قرآن و حکمت را به آنها بیاموزد. (۱۶۴ آل عمران)» از این‌رو مى‌دانیم که همه مسلمانان وظیفه مندند که بیسوادان را باسواد نموده و ناآگاهان را به مسائل زندگى آگاه سازند.
حدیث شماره ۲ باب بذل علم کتاب فضل علم اصول کافی
امام صادق در باره این آیه «با بی اعتنائی از مردم روی مگردان (۱۹ لقمان)» می فرمایند: باید همه مردم از نظر علم پیشت مساوى باشند (و از نظر آموختن بین دانش‌آموزانت فرق نگذارى.)
حدیث شماره ۱ باب بذل علم کتاب فضل علم اصول کافی
امام صادق علیه السّلام فرمود:در کتاب على علیه السّلام است که خدا از نادانها براى کسب دانش پیمان نمى‌گیرد تا از دانشمندان پیمان بگیرد که به نادانها دانش بیاموزند زیرا دانش مقدم بر جهل است.
