حدیث شماره 4 باب نعمتی که خدای عزوجل در کتابش ذکر فرموده ائمه علیهم السلام هستند کتاب حجت اصول کافی
ابن کثیر از امام صادق (علیه السلام) درباره سخن خداى عزوجل «آیا ندیدی کسانی را که نعمت خدا را به کفران تبدیل کردند و قوم خود را به سرای نابودی و هلاکت کشاندند. (28 ابراهیم)» پرسیدم، فرمودند: «مقصود، همه قریش است، آن کسان که با رسول خدا (صلّى اللَّه علیه و آله و سلم) دشمنى کردند و جنگ نمودند و وصیت او را درباره جانشینش انکار کردند.»
حدیث شماره 3 باب نعمتی که خدای عزوجل در کتابش ذکر فرموده ائمه علیهم السلام هستند کتاب حجت اصول کافی
ابویوسف بزاز گوید امام صادق علیه السلام آیه «پس نعمتهاى خدا را بیاد آورید. (74 اعراف)» را تلاوت نمود و فرمودند: «میدانى نعمتهاى خدا چیست؟» عرض کردم خیر؛ فرمودند: «مقصود بزرگترین نعمتهاى خداوند بر آفریدگان است و آن ولایت ما است.»
حدیث شماره ۲ باب نعمتی که خدای عزوجل در کتابش ذکر فرموده ائمه علیهم السلام هستند کتاب حجت اصول کافی
معلى بن محمد در حدیثى که به معصوم رسانیده است در تفسیر سخن خداى عزوجل «کدام نعمت پروردگارتان را تکذیب می کنید؟ (13 الرحمن)» گفته است:مقصود این است که پیامبر را تکذیب مى‌کنید یا وصى او را.
شرح:
صیغه تثنیه در کلمه «تکذبان» راجع به جن و انس است که در آیه 13 و 14 سوره «الرحمن» ذکر شده است و چون نعتهاى خداوند بر جن و انس بسیار است و بزرگترین و شریفترین آن نعمتها، وجود رهبران دینى است امام علیه السلام این نعمت را به وجود پیغمبر و امام تطبیق فرمود و استفهام در آیه براى توبیخ و تفریح است یعنى اى گروه جن و انس چرا چنین نعمت بزرگ خدا را که وسیله سعادت شما را فراهم می کند تکذیب مى کنید؟!!
حدیث شماره 1 باب نعمتی که خدای عزوجل در کتابش ذکر فرموده ائمه علیهم السلام هستند کتاب حجت اصول کافی
امیرالمؤمنین (علیه السلام) فرمودند: «چگونه باشد حال مردمی که سنت پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم) را دگرگون ساختند و از وصى او رو گردان شدند؟ و نمى‌ترسند که عذاب خدا بر آن‌ها نازل شود،» سپس این آیه را تلاوت فرمودند: «آیا ندیدی کسانی را که (شکر) نعمت خدا را به کفران و ناسپاسی تبدیل کردند و قوم خود را به سرای نابودی و هلاکت درآوردند؟ (28 ابراهیم)» سپس فرمودند: «ما هستیم آن نعمتى که خدا به بندگانش انعام فرموده و هر که در روز قیامت کامیاب شود به وسیله ما است.»
شرح:
تغییر نعمت به ناسپاسى این است که به جاى شکر و سپاسگزارى از نعمت، کفران و ناسپاسى کند، پس خدا آن نعمت را از او بگیرد و عقوبت ناسپاسى برایش باقى ماند.
