رمز حیات

حدیث شماره ۳ باب نیکی و بدی کتاب توحید اصول کافی

  امام صادق (علیه السلام) فرمودند: «خداى عزوجل می فرماید: «منم خدا که معبودى جز من نیست، آفریننده خیر و شر هستم، خوشا به حال آنکه خیر را با دست او جاری ساختم و واى بر آنکه شر را با دست او به اجرا گذاشتم. واى بر آنکه بگوید: چگونه این شد و چگونه آن.» یونس گوید: یعنى واى بر کسی که از روى عقل خود آن را منکر شود.

حدیث شماره ۲ باب نیکی و بدی کتاب توحید اصول کافی

امام باقر(علیه السلام) فرمودند: «در یکى از کتاب هائی که خدا نازل کرده این مطلب آمده است که «همانا منم خدایی که شایسته پرستشى جز من نیست، نیکى را آفریدم و بدى را آفریدم، خوشا به حال آنکه نیکى را به دستش جارى ساختم، و واى بر کسی که بدى را با دست او به اجرا درآوردم و واى بر کسی که بگوید چرا اینطور و چرا آنطور است.» 

حدیث شماره ۱ باب نیکی و بدی کتاب توحید اصول کافی

امام صادق (علیه السلام) فرمودند: «از جمله آنچه خدا به جناب موسى (علیه السلام) وحى فرمود و در تورات بر او نازل شد این بود که همانا منم خدا، که جز من شایسته پرستشى نیست، مخلوق را آفریدم و نیکى را آفریدم و آن را به دست هر که دوست داشتم جارى ساختم، خوشا به حال آنکه نیکى را با دست او (بر مخلوقم) جارى ساختم. منم خدایی که شایسته پرستشى جز من نیست، مخلوق را آفریدم و بدى را آفریدم و آنان را با دست کسی که اراده کردم جارى ساختم.»  شرح: مقصود از خلقت بدى تقدیر و اندازه گیرى ابزار اسباب گناه است مانند خلقت شراب و مراد از به جارى ساختن به دست هر که خدا ارائه کند این است که خدا مى داند کدام یک از مخلوقش به گناه بدى گرایند و این معنى اگر چه مخالف با ظاهر لفظ است بعضى از شراح گفته اند و اگر بخواهیم به ظاهر لفظ تمسک کنیم به عقیده ما بیان و توجیهش همان است که در دو حدیث پیش گفته شد که چون خدا اهل نیکى و بدى را شناخت همیشه عمل نیک را پیش اهل خیر گذارد و آنها بدان متوجه و سرگرم شوند و بدى را پیش اهل شر گذارد و آنها به آن دلخوش و سرگرم شوند تا به هر کس آنچه لیاقت دارد داده باشد.