بسم الله الرحمن الرحیم
در این دو آیه اخیر به تقوای إلهی اشاره گردیده است. در آیات مربوط به روزه نیز تنها دو مرتبه به تقوای الهی اشاره گردید. در حالی که آن احکام شاید به مراتب سنگین تر باشد.
در صورتی که حکم مربوطه مبنی بر عدم ورود به خانه ها از پشت آن ها، به ظاهر حکمی ساده و پیش پا افتاده است. ممکن است این ورود به خانه ها از درهای آن ها، استعاره از این امر باشد که به هر زمینه ای از راه آن مراجعه نمایید. به عنوان مثال اگر خواستید از شهر علم استفاده نمایید، از در آن وارد شوید و این کار صحیحی نیست که به طریق دیگری عمل نمایید.
نکته: تقوای إلهی پیشه کنید، شاید رستگار گردید. این گزاره یادآور اصل خوف و رجایی است که در آیه 21 نیز بیان شده بود. عبادت پروردگار عالمیان را انجام دهید، شاید جزءِ متقین قرار گیرید. در آیه پنجم نیز بیان شد که تنها آن ها (متقین) رستگارند. بنابراین می توان نتیجه گرفت که منظور از پیشه کردن تقوای إلهی، همان عبادت پروردگار عالمیان است.
پس برای هر کاری باید از درش وارد شد. خصوصا در مباحث مربوط به اسلام و ایمان و تقوا که در ورود اصلی آن، خاندان رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم هستند.