رمز حیات

بسم الله الرحمن الرحیم

وَقَالُواْ لَن یَدْخُلَ الْجَنَّةَ إِلاَّ مَن کَانَ هُودًا أَوْ نَصَارَى تِلْکَ أَمَانِیُّهُمْ قُلْ هَاتُواْ بُرْهَانَکُمْ إِن کُنتُمْ صَادِقِینَ ﴿۱۱۱﴾

آنها گفتند هیچکس جز یهود یا نصاری هرگز داخل بهشت نخواهد شد، این آرزوی آنها است، بگو اگر راست می‏ گوئید دلیل خود را (بر این موضوع) بیاورید.

بَلَى مَنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلّهِ وَهُوَ مُحْسِنٌ فَلَهُ أَجْرُهُ عِندَ رَبِّهِ وَلاَ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاَ هُمْ یَحْزَنُونَ ﴿۱۱۲﴾

 آری کسی که در برابر خداوند تسلیم شود و نیکوکار باشد، پاداش او نزد پروردگارش ثابت است، نه ترسی بر آنها است و نه غمگین خواهند شد (بنا بر این بهشت خداوند در انحصار هیچ طایفه ای نیست).

آیه 111 می فرماید: هر فرقه ای خود را حق می نامد و می گوید هیچ کس به بهشت وارد نخواهد شد مگر در فرقه من باشد. چنین چیزی واقعیت نداشته و این فرقه ها آرزوهای خودشان را بیان می کنند. به راحتی می توان با پرسیدن از دلایلشان متوجه این موضوع شد.

طبق آیه 38 هرکس از هدایت الهی پیروی نمود، هیچ ترسی ندارد و اندوهگین نمی شود.

طبق آیه 62 نیز تفاوتی نمی کند که شخص از چه فرقه ای باشد، هرکس به خداوند متعال و روز واپسین ایمان آورده و عمل صالح به جا آورد، پاداشش نزد پروردگار بوده و هیچ ترس و اندوهی بر او نیست.

طبق آیه 112 نیز هرکس وجهش را برای خداوند تسلیم نماید، در حالی که نیکوکار است، پاداشش نزد پروردگار بوده و هیچ ترس و اندوهی بر او نیست.

بنابراین طبق این سه آیه پیروی از هدایت الهی معادل است با ایمان به خداوند و آخرت و عمل صالح و معادل است با تسلیم خداوند شدن و نیکوکار بودن.

پیش از آیه 38، آیات در مورد هدایت بود، لذا در آیه 38 هدایت مطرح گردید. آیات پیرامون آیه 62 نیز داستان کفران هدایت الهی توسط قوم بنی اسرائیل را مطرح می کنند، لذا در آیه 62 ایمان و عمل صالح بیان شده است. در آیه 112 نیز تسلیم امر الهی بودن گفته شده است زیرا در آیات 109 و 110 امر الهی گفته شد.

نکته: طبق این آیه، اگر خداوند متعال امر به اطاعت از کسی بکند، باید با تمام وجود تسلیم امر الهی بوده و از آن شخص اطاعت کنیم.

پروردگارا ما و نسلمان را مسلمانان واقعی به معنای تسلیم شدگان در برابر اوامرت قرار بده.