بسم الله الرحمن الرحیم
همین طور غیر قابل باور بودن اختلاف امت پیامبر در جانشینی حضرتش و ویژگی های کسانی که مایه ی اختلاف هستند، به روشنی در آیه 145 تا 147 مطرح گردیده است. در واقع اختلاف یهود و نصاری در امر قبله به خاطر تبعیت از هوای نفسشان مطرح شده است، در حالی که آنها از حضرت موسی و حضرت عیسی در این موضوع تبعیت می کنند و خداوند متعال در زمان حضرت رسول جهت قبله را تغییر داد. یهودیان و مسیحیان تا زمانی که بر دین خویش هستند، طبیعی است که از حضرت رسول در امر تغییر قبله تبعیت نکنند. از طرفی آنها از حضرت موسی(علیه السلام) و عیسی(علیه السلام) در این زمینه تبعیت می نمایند، اما آیه فرموده که آنها تابع هوای نفسشان هستند. توجه داشته باشید که مسلمانان نیز از تبعیت آنها شدیداً نهی شده اند، در حالی که آنها از حضرت رسول تبعیت نموده اند لذا نیازی به نهی نبود. به عبارت دیگر تبعیت از دستور پیامبر را باید از پیروان او انتظار داشت، نه پیروان دیگر ادیان. (بعبارتی قبله برا مسلمان هست که نماز میخونه، یهودی و نصرانی که ..)
اختلاف بین خود اهل کتاب نیز یاد آور اختلاف گروه مهاجرین و انصار در سقیفه است (معنا اصلی اهل کتاب یعنی افرادی که بر آنها کتاب نازل شده که یقینا شامل مسلمانان نیز می شود.). آن افراد جانشین حضرت رسول(صلی الله علیه و آله و سلم) [حضرت علی(علیه السلام)] را به روشنی میشناختند، همانگونه که فرزندانشان را می شناختند. (آیه 146)
خداوند متعال بلافاصله بعد از دستور تغییر قبله، ویژگی های حضرت رسول را مطرح میفرماید که ویژگی های جانشین او نیز باید باشد. با توجه به آیه، او باید از همه پاکتر بوده و دیگران را تزکیه نماید، از همه عالمتر بوده و دیگران را کتاب و حکمت بیاموزد(سنی و شیعه بر این اعتقادند که وارث علم حضرت رسول(ص)، حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب (ع) است). همینطور قطعاً چیزهایی را نمیدانیم و کتاب تنها ما را کفایت نمی کند و خلیفه خدا باید باشد تا به ما آنچه را که نمی دانیم، آموزش دهد و از همه مهمتر نشانه های خداوند را به مردم نشان دهد. در واقع بیناکننده مردم نسبت به حضور خداوند در سراسر وجودشان باشد.
بنابراین باید شکر این نعمت را به درستی به جا آورد و در آن اختلاف ننمود و کفران نکرد. (عبارت کامل شدن دین که در آیه 150 ذکر شده ما را یاد عبارت الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ در آیه شریفه 3سوره مبارکه المائده نیز می اندازد.)
جادارد که شکر این نعمت را بجا آوریم و دائم بگوییم:
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّکِینَ بِوِلاَیَةِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْأَئِمَّةِ عَلَیْهِمُ السَّلاَمُ