بسم الله الرحمن الرحیم
صبر و نماز
طبق آیات 153 الی 157 شرط دوم کمک گرفتن از صبر و نماز است. که میان این دو، صبر اولاتر است.
خداوند بلندمرتبه در آیات 40 الی 43 دستوراتی را خطاب به قوم بنی اسرائیل می فرماید. سپس پروردگار عالمیان در آیه ی 44 بیان می نماید:
أَتَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبِرِّ وَتَنسَوْنَ أَنفُسَکُمْ وَأَنتُمْ تَتْلُونَ الْکِتَابَ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ ﴿۴۴﴾
آیا مردم را به نیکی (و ایمان به پیامبری که صفات او آشکارا در تورات آمده) دعوت می کنید، اما خودتان را فراموش می نمائید با اینکه شما خودتان کتاب (آسمانی) را می خوانید، آیا هیچ فکر نمی کنید؟
به عبارت دیگر بزرگان این قوم مردم را به نیکی دعوت نموده در حالی که خودشان انجام نمی دادند.
نکته: «بر» همان اعمالی است که در آیه ی 177 ذکر شده است. در واقع عالمان قوم بنی اسرائیل نمی توانستند اعمال متقین را انجام دهند.
پروردگار عالمیان در آیه ی 45 به این افراد آموزش می دهد. چاره ی کار همان شرطی است که در آیه ی 153 ذکر شده است.
نکته: خداوند متعال در آیه ی 43 دستور به برپایی نماز می دهد و در آیه ی 45 به این افراد می فرماید برای اینکه بتوانید این عمل را انجام دهید، از نماز کمک بگیرید. بنابراین کمک گرفتن از نماز متفاوت است با به پا داشتن نماز.
در ادامه آیه ی 45 می فرماید این کمک گرفتن از صبر و نماز دشوار است مگر بر خاشعان، بنابراین اجرای شرط دوم تنها برای خاشعان میسر است. آیه ی 46 خاشعین را تعریف می نماید.
+ پیشاپیش سالی پر از شادی و نشاط همرا با حضور خداوند در لحظه لحظه زندگیتون آرزومندم و ان شاءالله بهترین اموری رو که خدا براتون صلاح میدونه رو همراه با خیر و عافیت و سلامتی و راحتی براتون رقم بزنه!
+همچنین :)