بسم الله الرحمن الرحیم
ذات اقدس اله در آیه ی 155 می فرمایند:
وَلَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَیْءٍ مِّنَ الْخَوفْ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِّنَ الأَمَوَالِ وَالأنفُسِ وَالثَّمَرَاتِ وَبَشِّرِ الصَّابِرِینَ ﴿۱۵۵﴾
و قطعا همه شما را با چیزی از ترس، گرسنگی، زیان مالی و جانی، و کمبود میوه ها آزمایش می کنیم و بشارت ده به استقامت کنندگان!
در حقیقت خداوند متعال تمامی مؤمنین را قطعاً امتحان خواهد نمود. تنها کسانی سربلند خواهند شد که در مواجهه با کمبودها صبر پیشه نمایند.
سؤال: خداوند متعال چرا مؤمنین را امتحان می نماید؟ مگر نه اینکه عده ای صبر ننموده و در امتحان شکست می خورند؟
پاسخ: واقعیت این است که امتحان الهی عامل از بین رفتن ایمان نیست، بلکه عاملی است که افراد حقیقت خود را بشناسند. به عبارت دیگر صبر نمودن برای کسانی که به ملاقات پروردگارشان گمان دارند، میسر است. لذا افراد در نهاد خود متوجه می شوند که آیا این گمان به صورت قلبی است و یا صرفاً ادعایی است که بر زبان جاری می کنند.
بنابراین کسانی که بتوانند تا این مرحله پیش آمده و در سمت و سوی الهی پایداری نموده و از نماز در این راه کمک بگیرند، هدایت شده اند (آیه ی 157).
می توان گفت سختی کار همین دو شرط اول است و از این پس پایداری انسان لوازم اجرای شروط دیگر را در انسان فراهم می نماید.
+ ان شاءالله ما نیز از جمله انسان های پایدار و ثابت قدم باشیم.
آدمی که توی امتحانات ساده هم اشتباه میکنه：)