بسم الله الرحمن الرحیم
آیات 181 تا 183 حکم وصیت را روشن می نمایند. در این حکم سه وجه وجود دارد.
الف) وصیت کننده
فرد هنگامی که مرگ را بر خود حاضر دید باید برای والدین و خویشاوندان خود بهترین وصیت را انجام دهد. وصیت، حقی است بر متقین که باید ادا نمایند.[آیه 180]
ب) وارثین
کسانی که در وصیت ذی نفع یا ذی ضرر هستند. حق ندارند آن را تغییر دهند و وصیت باید بدون هیچ کم و کاستی به اطلاع همه ی وارثان برسد. تبدیل وصیت بر کسانی که آن را تغییر می دهند، گناه بزرگی است.[آیه 181]
پ)ریش سفیدان
اگر خوف آن باشد که وصیت عامل ضایع شدن حقی شود و یا سبب انجام گناهی باشد، نباید به آن عمل نمود. در این میان هیچ گناهی نیست اگر کسی بین وارثان ریش سفیدی نموده و روابط آنها را اصلاح نماید. همانا خداوند بخشنده ی مهربان است.[آیه 182]
نکته: همان گونه که قصاص و روزه بر بندگان نوشته شده است، وصیت به خوبی نیز بر آنان نوشته شده است و این موضوع حقی بر متقین است که باید اداء کنند.