بسم الله الرحمن الرحیم
خمر و میسر
یَسْأَلُونَکَ عَنِ الْخَمْرِ وَالْمَیْسِرِ قُلْ فِیهِمَا إِثْمٌ کَبِیرٌ وَمَنَافِعُ لِلنَّاسِ وَإِثْمُهُمَآ أَکْبَرُ مِن نَّفْعِهِمَا وَیَسْأَلُونَکَ مَاذَا یُنفِقُونَ قُلِ الْعَفْوَ کَذَلِکَ یُبیِّنُ اللّهُ لَکُمُ الآیَاتِ لَعَلَّکُمْ تَتَفَکَّرُونَ ﴿۲۱۹﴾
درباره شراب و قمار از تو سؤ ال میکنند، بگو: در آنها گناه و زیان بزرگی است، و منافعی (از نظر مادی) برای مردم در بر دارد، (ولی) گناه آنها از نفعشان بیشتر است. و از تو می پرسند چه چیز انفاق کنند؟ بگو: عفو (در ترجمه ها «از مازاد نیازمندی خود» نیز معنا شده است). این چنین خداوند آیات را برای شما روشن می سازد، شاید اندیشه کنید!
می توان گفت این سومین مرتبه است که پروردگار عالمیان در این جزء به انفاق اشاره می نماید. اولین مرتبه در آیه ی 195 بود که خداوند بلند مرتبه علاوه بر دستور به انفاق، از بخل نیز نهی نمود. مرتبه ی دوم آیه ی 215 است. در آن آیه افرادی که مورد نفقه ی انسان باید قرار گیرند، به ترتیب مشخص می شود. در این آیه برای دومین مرتبه مسلمانان از حضرت رسول (صلی الله علیه و آله و سلم) می پرسند که چه چیزی انفاق کنند. مرتبه ی اول پروردگار عالمیان فرمود «خیر (نیکی)» و این بار خداوند تبارک و تعالی فرمود «عفو (بخشش)». مرتبه ی اول به نوعی خوبی و احسان نمودن است و مرتبهی بعدی گذشت کردن و بخشیدن اشتباهات دیگران. مرتبه ی اول دادن و مرتبه ی دوم نگرفتن.
سؤال: چرا پاسخ سؤال مربوط به شراب و قمار و سؤال مربوط به انفاق بلافاصله پشت سر هم ذکر شده است؟
چرا قبل و بعد از آیات مربوط به فتنه، آیات انفاق مطرح گردیده است؟
پاسخ: شاید حب دنیا عامل اصلی بروز بغی در انسان ها است. لذا قبل و بعد از آیات مربوط به فتنه، پروردگار عالمیان دستور به انفاق می دهد، تا انسان ها دچار بغی نشوند. بنابراین یکی از آثار بزرگ انفاق، پیشگیری از بروز بغی است.
در مورد سؤال اول نیز، ارتباط مستقیم قمار و دنیا و انفاق مشخص است، اما ارتباط شراب با این مسائل قدری مورد تعمق باید قرار گیرد.
+ چند روزی مسافرت هستم و دسترسی به اینترنت ندارم و در نتیجه چند روزی هم اینجا پستی قرار نخواهد گرفت.
Mr. Moradi
