رمز حیات

حکمت 272 نهج البلاغه: ضرورت تغییر بدعت ها
(سیاسی)

وَ قَالَ (علیه السلام): لَوْ قَدِ اسْتَوَتْ قَدَمَایَ مِنْ هَذِهِ الْمَدَاحِضِ لَغَیَّرْتُ أَشْیَاءَ.
و درود خدا بر او، فرمود: اگر پاهاى من در این لغزشگاه ها استوار ماند (خلافتم پابرجا گشته و از جنگ هاى داخلى آسوده شوم) چیزهائى را تغییر مى دهم (بدعتهاى مخالفین را از بین برده و احکام را طبق دستور رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله اجراء مى نمایم.)

شرح حکمت:
در ضمن خطبه ای امام علیه السلام می فرمایند: «زمامداران پیش از من کارهایى انجام دادند که برخلاف سنت رسول خدا صلی الله علیه و آله بود. عامدانه راه خلاف رفتند و نقض عهد آن حضرت کردند و سنتش را تغییر دادند و اگر من مردم را وادار به ترک آنها کنم و آنها را به حال اول و به همان چیزى که در عهد رسول خدا صلی الله علیه و آله بود بازگردانم، لشکرم از اطراف من پراکنده مى شود تا آنجا که تنهاى تنها مى مانم و یا کمى از شیعیان من با من مى مانند.»
می توان از جمله بدعت های خلفای قبل در اسلام را به غصب جانشینی پیامبر، تبعیض در تقسیم بیت المال بین عرب و عجم، دادن پستهای حکومتی به دوستان و آشنایان، مخالفت با ازدواج موقت، نماز تراویح، کم و اضافه کردن عباراتی در اذان و... اشاره نمود.