بسم الله الرحمن الرحیم
وَإِذَا لَقُواْ الَّذِینَ آمَنُواْ قَالُواْ آمَنَّا وَإِذَا خَلاَ بَعْضُهُمْ إِلَىَ بَعْضٍ قَالُواْ أَتُحَدِّثُونَهُم بِمَا فَتَحَ اللّهُ عَلَیْکُمْ لِیُحَآجُّوکُم بِهِ عِندَ رَبِّکُمْ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ ﴿۷۶﴾
و [همین یهودیان] هنگامی که مؤمنان را ملاقات کنند میگویند ایمان آوردیم، ولی هنگامی که با هم خلوت میکنند (بعضی به بعضی دیگر اعتراض میکنند و) می گویند چرا مطالبی را که خداوند (درباره صفات پیامبر اسلام) برای شما بیان کرد به مسلمانان بازگو میکنید تا (روز رستاخیز) در پیشگاه خدا بر ضد شما به آن استدلال کنند؟ آیا نمی فهمید؟
این آیه یادآور خصوصیات منافقین است. چنان چه در ویژگی های مربوط به منافقین ذکر شد، این افراد به خاطر قلب مریضشان متوجه حقیقت نمی شوند، ولو آن حقیقت آشکار باشد. در این آیه نیز همان طور که بیان می کنند، حقیقت را می دانند اما آن را انکار می نمایند بنابراین می توان گفت که شاید خطاب «آیا نمی اندیشید» در آیه مذکور مربوط به آیه قبل و مؤمنین است. در آیه قبل طمع برای ایمان آوردن آنها مطرح شده بود، لذا این آیه با بیان ویژگی منافقانه این افراد، تکلیف مؤمنین را روشن می نماید.
نکته: در این آیه می توان پاسخ افرادی را که به دنبال مذاکره با رژیم غاصب صهیونیستی و حامیان آن هستند، یافت. در واقع این رژیم تا زمانی که در موضع قدرت است، به هیچ عنوان دست از تعدی برنخواهد داشت، چنان چه در آیات قبل ذکر شد. اینها تنها زمانی که مجبور شوند(کوه بالای سرشان قرار گیرد)، دست از عصیان بر می دارند.
بنابراین قوم بنی اسرائیل طبق آیات فوق به این بخش از دستورات هم عمل ننموده و عصیان می کنند.