رمز حیات

بسم الله الرحمن الرحیم

الْحَجُّ أَشْهُرٌ مَّعْلُومَاتٌ فَمَن فَرَضَ فِیهِنَّ الْحَجَّ فَلاَ رَفَثَ وَلاَ فُسُوقَ وَلاَ جِدَالَ فِی الْحَجِّ وَمَا تَفْعَلُواْ مِنْ خَیْرٍ یَعْلَمْهُ اللّهُ وَتَزَوَّدُواْ فَإِنَّ خَیْرَ الزَّادِ التَّقْوَى وَاتَّقُونِ یَا أُوْلِی الأَلْبَابِ ﴿۱۹۷﴾

حج، در ماه های معینی است! و کسانی که (با بستن احرام، و شروع به مناسک حج،) حج را بر خود فرض کرده‏ اند، (باید بدانند که) در حج، آمیزش جنسی با زنان، و گناه و جدال روا نیست! و آنچه از کارهای نیک انجام دهید، خدا آن را می ‏داند. و زاد و توشه تهیه کنید، که بهترین زاد و توشه، پرهیزکاری است! و از من بپرهیزید ای خردمندان!

در آیه­ ی 197 نیز احکام مربوط به حج بیان می­ گردد.

1. ایام حج مشخص است.

2. آمیزش جنسی، گناه و جدال در حج حرام است.

نکته: گناه و جدال در همه اوقات حرام است، اما در ایام حج موجب ابطال آن نیز خواهد شد. موضوعی که شایسته توجه است، بیان شدن جدال به صورت جداگانه است.

نکته: حج اگر به درستی انجام شود، زاد و توشه برای آخرت قرار می گیرد. در واقع برای انجام درست حج باید به دقت به قوانین فوق عمل کرد.

الف) این آیه نیز مانند آیه­ ی قبلی دستور به تقوا می­ دهد، اما به صورتی متفاوت. آیه می­ فرماید «آنچه از خیر انجام می­ دهید، خداوند می ­داند». از این گزاره مشخص می­ شود انجام ندادن سه عمل ذکر شده در آیه، انجام خیر است.

ب) «توشه برگیرید، پس همانا بهترین توشه تقوای الهی است و تقوا پیشه کنید ای صاحبان خرد»

1. در این گزاره مشخص می­ شود تقوا یک امر پایان­ پذیر و ثابت نیست، بلکه همواره قابل پیشرفت و تعالی است.

2. هرکس دارای خرد باشد، تقوا پیشه خواهد نمود. در غیر این صورت عقل خود را از دست داده است.

3. در آیه قبلی مشخص شد که تقوا پیشه نکردن، بسیار مضر خواهد بود و در این آیه بیان شده که پیشه کردن تقوا بسیار سودمند است.

ان شاءالله با خودمون بهترین توشه ها رو برای سفر همیشگیمون جمع کنیم.

بسم الله الرحمن الرحیم

در آیه­ ی 196 خداوند متعال احکام مربوط به قربانی در ایام حج را بیان می ­نماید. این احکام عبارتند از:

1. آنچه از قربانی برایتان میسر است، در محل مخصوص آن(قربانگاه) هدیه کنید.

2. اگر ایمن نبودند و نمی توانستند حج را به جا آورند، باید قربانی را بدهند.

3. با ایمن شدن، قربانی در محل قربانگاه داده و سر خود را بتراشند.

4. اگر تراشیدن سر برای آنها (به دلیل مریضی و یا اذیت شدن) ممکن نیست، روزه، صدقه و یا گوسفند فدیه دهند.

5. اگر نمی توانند قربانی دهند، سه روز در حج و هفت روز بعد از بازگشت روزه بگیرند.

علاوه بر اجکام مربوط به قربانی، این آیه شامل دو دستور دیگر در ابتدا و انتهای آن می­ باشد:

1. حج و عمره را برای خداوند به جا آورید.

نکته: در واقع باید دقت داشت که خدای ناکرده هدف از حج رفتن به دست آوردن آبرو و یا حاجی شنیدن نباشد که در این صورت حج ارزشی نخواهد داشت.

2. نسبت به خداوند تقوا پیشه کنید و بدانید همانا خداوند سخت عقاب است.

بعد از بیان احکام، خداوند متعال به وسیله­ ی این دستور هشداری صریح به تمامی مخلوقات می­ دهد. به این معنا که هرکس تقوای الهی پیشه نکند، بسیار زیان خواهد نمود. با توجه به این هشدار می ­توان متوجه شد که در صورت رعایت نکردن این احکام در حج، انسان از دایره­ ی تقوا خارج می­ گردد.

نکته: با توجه به دستور قبلی مبنی بر عدم بخل، شاید بتوان گفت یکی از علل کم شدن قربانی، تعلق خاطر به دنیا باشد.

بسم الله الرحمن الرحیم

حج

خداوند متعال در آیات شریفه 196 الی 203 به احکام مربوط به حج می پردازد و قوانین مربوط به آن را بیان می نماید.

احکام

وَأَتِمُّواْ الْحَجَّ وَالْعُمْرَةَ لِلّهِ فَإِنْ أُحْصِرْتُمْ فَمَا اسْتَیْسَرَ مِنَ الْهَدْیِ وَلاَ تَحْلِقُواْ رُؤُوسَکُمْ حَتَّى یَبْلُغَ الْهَدْیُ مَحِلَّهُ فَمَن کَانَ مِنکُم مَّرِیضًا أَوْ بِهِ أَذًى مِّن رَّأْسِهِ فَفِدْیَةٌ مِّن صِیَامٍ أَوْ صَدَقَةٍ أَوْ نُسُکٍ فَإِذَا أَمِنتُمْ فَمَن تَمَتَّعَ بِالْعُمْرَةِ إِلَى الْحَجِّ فَمَا اسْتَیْسَرَ مِنَ الْهَدْیِ فَمَن لَّمْ یَجِدْ فَصِیَامُ ثَلاثَةِ أَیَّامٍ فِی الْحَجِّ وَسَبْعَةٍ إِذَا رَجَعْتُمْ تِلْکَ عَشَرَةٌ کَامِلَةٌ ذَلِکَ لِمَن لَّمْ یَکُنْ أَهْلُهُ حَاضِرِی الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَاتَّقُواْ اللّهَ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ ﴿۱۹۶﴾

و حج و عمره را برای خدا به اتمام برسانید! و اگر محصور شدید، (و مانعی مانند ترس از دشمن یا بیماری، اجازه نداد که پس از احرام بستن، وارد مکه شوید،) آنچه از قربانی فراهم شود (ذبح کنید، و از احرام خارج شوید)! و سرهای خود را نتراشید تا قربانی به محلش برسد (و در قربانگاه ذبح شود) و اگر کسی از شما بیمار بود و یا ناراحتی در سر داشت، (و ناچار بود سر خود را بتراشد،) باید فدیه و کفارهای از قبیل روزه یا صدقه یا گوسفندی بدهد! و هنگامی که (از بیماری و دشمن) در امان بودید، هر کس با ختم عمره، حج را آغاز کند، آنچه از قربانی برای او میسر است (ذبح کند)! و هر که نیافت، سه روز در ایام حج، و هفت روز هنگامی که باز می‏ گردید، روزه بدارد! این، ده روز کامل است. (البته) این برای کسی است که خانواده او، نزد مسجدالحرام نباشد (اهل مکه و اطراف آن نباشد). و از خدا بپرهیزید و بدانید که او، سخت کیفر است!