حدیث شماره 6 باب اشاره و نص بر امامت امام زمان عج الله تعالی فرجه الشریف کتاب حجت اصول کافی
ضوء بن على از مردى از اهل فارس که نامش را برده نقل می کند که به سامرا آمدم و بر در خانه امام حسن عسکرى (علیه السلام) ماندم، پس حضرت مرا طلبید، من وارد شدم و سلام کردم، فرمودند: «براى چه آمده اى؟» عرض کردم براى اشتیاقى که به خدمت شما داشتم، فرمودند: «پس بر درِ خانه (دربان) باش» من همراه خادمان در خانه حضرت بودم، گاهى می رفتم، هر چه احتیاج داشتند از بازار می خریدم و زمانى که در خانه، مردها بودند، بدون اجازه وارد می گشتم. روزى (بدون اجازه) بر حضرت وارد شدم و او در اتاق مردها بود، ناگاه در اتاق حرکت و صدائى شنیدم، سپس به من گفتند: «در جایت بمان، حرکت نکن» پس من جرأت نکردم که داخل شوم، یا بیرون روم و در همان جا ایستاده بودم آنگاه کنیزی که به همراهش چیزی پوشیده بود از کنارم گذشت. آنگاه مرا صدا زدند که داخل شو، من وارد شدم و آن کنیز را هم صدا زدند، کنیز نزد حضرت بازگشت، حضرت به کنیز فرمودند: «آنچه را به همراه دارى، آشکار کن» و او از پسری سفید و زیبارو پرده برداشت. و حضرت جامه را از شکم کودک دور کرد، دیدم موى سبزى که به سیاهى آمیخته نبود از زیر گلو تا نافش روئیده است، پس فرمودند: «این است صاحب شما» و به کنیز امر فرمودند که او را ببرد، و من آن کودک را ندیدم، تا امام حسن عسکری (علیه السلام) وفات کردند.