رمز حیات

حدیث شماره 5 باب اشاره و نص بر امامت امام زمان عج الله تعالی فرجه الشریف کتاب حجت اصول کافی

احمد بن محمد بن عبد اللَّه گوید چون زبیرى (لعنه اللَّه) کشته شد، از طرف امام حسن عسکرى‏ (علیه السلام) چنین جملاتى صادر شد: «این است کیفر کسى که بر خدا نسبت به اولیائش گستاخى کند، او گمان می کرد مرا خواهد کشت و بدون نسل می مانم، چگونه نیروى حق را درباره خود مشاهده کرد؟!» و براى آن حضرت در سال 256 پسرى متولد شد که نامش را «م ح م د» گذاشت.

شرح:

زبیرى لقب یکى از اشقیاء زمان آن حضرت و از اولاد زبیر بوده است که آن حضرت را تهدید به قتل می کرده و خدا او را به دست خلیفه وقت یا دیگرى کشته است، بعضى آن را به فتح «ز» و کسر «ب» قرائت کرده ‏اند که بدون یاء نسبت، به معنى مرد زیرک و مکار است و گفته اند: مقصود خود مهتدى عباسى است که به دست ترکان دربارى کشته شد و تقطیع حروف اسم مبارک امام زمان (علیه السلام) که همنام جدش پیغمبر (صلّى اللَّه علیه و آله) است، به جهت این است که نام او را بردن جایز نیست. و اما راجع به سال ولادت آن حضرت که در این روایت 256 ذکر شده است، خود مرحوم کلینى در باب مولد امام علیه السلام در سال 255 ذکر می کند، ولى این یک سال اختلاف بجهت اینست که چون هجرت پیغمبر اکرم (صلّى اللَّه علیه و آله) در ماه ربیع الاول بوده بعضى همان سال را سال اول هجرى دانسته و بعضى هجرت را از محرم سال بعد به حساب آورده‏ اند، چنانچه شهادت حضرت سید الشهداء (علیه السلام) را هم بعضى به سال 60 و بعضى به سال 61 گفته‏ اند.