رمز حیات

اللهم عجل لولیک الفرج والعافیه والنصر و اجعلنا من خیر اعوانه وانصاره والمستشهدین بین یدیه
رمز حیات

آیه امروز:

کَأَنَّهُنَّ بَیْضٌ مَکْنُونٌ ﴿۴۹ صاقات﴾
گوئی (از لطافت و سفیدی) همچون تخم شترمرغی هستند که (در زیر بال و پر مرغ) پنهان مانده (و دست انسانی هرگز آن را لمس نکرده است).

رمز حیات

رمز حیات

طبقه بندی موضوعی

رمز حیات

اللهم عجل لولیک الفرج والعافیه والنصر و اجعلنا من خیر اعوانه وانصاره والمستشهدین بین یدیه

۶ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «باب صفات ذات» ثبت شده است

حدیث شماره ۶ باب صفات ذات کتاب توحید اصول کافی

 

فضیل گوید خدمت امام باقر (علیه‌السلام) عرض کردم، قربانت گردم، اگر مصلحت بدانید به من بفهمانید که آیا خدای-جلّ وجهه-پیش از این که آفریدگان را بیافریند، می دانست یکتاست؟ زیرا دوستان شما اختلاف دارند.
بعضی گویند: پیش از آن که آفریده ای بیافریند، می دانست و برخی گویند: همانا «می داند» به معنای «می آفریند» است؛ پس خداوند امروز می داند که پیش از آفرینش چیزها تنها بوده است و اینان گویند که اگر ثابت کنیم که او در ازل عالم به وحدت خود بوده، لازم می آید که چیزی را در ازل با او ثابت کرده باشیم. ای مولای من، اگر صلاح بدانید به من چیزی را یاد دهید که از آن فراتر نروم.
حضرت نوشتند: «خدا همیشه عالم بوده است. یاد او فرخنده و فرازمند است.»


حدیث شماره ۵ باب صفات ذات کتاب توحید اصول کافی

 

جعفر بن محمد بن حمزه گوید خدمت امام صادق (علیه‌السلام) نوشتم و پرسیدم که دوستان شما درباره علم خدا اختلاف دارند. و برخی گویند: ما نمی گوییم: خدا همیشه عالم است؛ زیرا «می داند» به معنای «انجام می دهد» است، پس اگر علم ازلی و همیشگی برای او ثابت کنیم، لازم می آید که چیزی را در ازل با او بوده ثابت کرده باشیم. خدایم قربانت کند؛ اگر صلاح می دانید، نسبت به این موضوع چیزی به من بیاموزید تا بر آن بایستم و فراتر از آن نروم.حضرت با خطّ خویش نوشت: «خدا همیشه عالم بوده است. یاد او فرخنده و فرازمند است.»

 

حدیث شماره ۴ باب صفات ذات کتاب توحید اصول کافی

 

ایوب بن نوح گوید نامه‌ای خدمت حضرت ابوالحسن (علیه السّلام) نوشتم و پرسیدم آیا خدای بزرگ و والا قبل از آفرینش اشیاء به آن‌ها عالم بود، یا آنکه در حال آفریدن به آن‌ها علم پیدا کرد؟ حضرت با خط خویش مرقوم فرمودند:« علم خداوند به اشیاء ازلی است و علم خداوند به آن‌ها قبل از آفرینش آن‌ها مانند علم وی به آن‌ها بعد از آفرینش است.»

 

حدیث شماره ۳ باب صفات ذات کتاب توحید اصول کافی

 

کاهلی گوید درباره جمله "خدا را سپاس تا نهایت علمش" که در دعایی است، خدمت حضرت ابوالحسن (علیه السّلام) نوشتم و پرسیدم. حضرت در جواب نوشتند: «البته نگو نهایت علمش؛ زیرا برای علمش نهایتی نیست، بلکه بگو نهایت خشنودی‌اش».(زیرا که رضایت او مربوط به اعمال صالح بندگان است که محدود و متناهى است).

حدیث شماره دو باب صفات ذات کتاب توحید اصول کافی

 

امام باقر(علیه‌السلام) فرمودند: «خداى عزوجل بود و چیزى با او نبود و همیشه عالم بود به آنچه پدید مى آید؛ علم او به آن پیش از بودنش، مانند علم او به آن بود پس از بودنش.»

شرح:
به عنوام مثال هیچکس نمى داند فردا چه پیش مى آید، ممکن است شخص در یک موضوع کوچک سیاسى یا اجتماعى حدسى بزند که به احتمال 90 درصد آن درست باشد ولى علم خدا به همه امور کلى و جزئى جهان از زمان یکه خود او بوده و چیزى با او نبوده تا این زمان و هر زمان که بیاید صد در صد مطابق است.

حدیث شماره ۱ باب صفات ذات کتاب توحید اصول کافی

 

ابوبصیر گوید شنیدم که امام صادق (علیه‌السلام) می‌فرمود: «خداى عزوجل همیشه پروردگار ما بوده است. آنگاه‌که معلومى وجود نداشت علم عین ذاتش بوده، زمانی که شنیده ‌شده‌ای وجود نداشت شنیدن عین ذاتش بوده، آنگاه‌که دیده ‌شده‌ای وجود نداشت بینائى عین ذاتش بوده و زمانی که مقدورى نبود قدرت عین ذاتش بوده است. پس چون اشیاء را پدید آورد و معلوم موجود شد علمش بر معلوم، شنیدنش بر شنیده‌شده، بینائی‌اش بر دیده‌شده و قدرتش بر مقدور منطبق گشت.» ابوبصیر گوید عرض کردم پس خداوند همیشه در حال حرکت است؟ فرمودند: «خداوند برتر از آن است. همانا حرکت، صفتی است که با فعل پدید آید.» عرض کردم پس خداوند همیشه در حال سخن گفتن است؟ فرمودند: «همانا کلام، صفتی است که حادث می شود و ازلی و همیشگی نیست. خدای بزرگ و والا وجود داشت و هنوز متکلّم نبود.»