بسم الله الرحمن الرحیم
محبت و برائت
در این شرط به دو نکته ی مهم باید توجه کرد.
اول اینکه باید دقت نمود که آیه ی 165 نفرموده «شدیدترین محبت به خداوند»، بلکه فرموده است «شدیدترین محبت برای خداوند». بنابراین طبق این آیه باید به فرد و عملی که خداوند دستور می دهد، محبت شدید ورزید.
دوم اینکه نمی توان هم خدا را دوست داشت و هم خرما را. حتی نمی توان در برابر جبهه ی باطل بی طرف بود. بلکه بیزاری جستن از کفر بخش همراه و جدانشدنی محبت به حقیقت است.
نکته: با مقایسه ی آیات 165 و 166 و با توجه به اینکه در آیه ی 166 بیزاری جستن نسبت به اشخاص تبعیت شده صورت می پذیرد، می توان نتیجه گرفت که منظور از محبت ورزیدن برای خداوند در آیه ی 165، محبت به اشخاصی است که خداوند متعال دستور به تبعیت از آنها داده است.
بنابراین شرط چهارم:
باید کسانی را که خداوند امر به تبعیت از آن ها نموده است، به شدت دوست داشته و نسبت به کسانی که دستور به دوری از آن ها داده است، به شدت بیزاری جست.