حدیث شماره ۳ باب شناخت امام و مراجعه به او کتاب حجت اصول کافی
زرارة گوید به امام باقر (علیه السلام) عرض کردم به من بفرمائید که آیا شناختن امامى که از شما اهل بیت باشد، بر همه خلائق واجب است؟ فرمودند: «خداى عزوجل محمد(صلی الله علیه و آله و سلم) را بر تمام مردم به عنوان رسول و حجّتی از سوی خداوند بر همه آفریدگان در زمین مبعوث فرمود، پس هر که به خدا و به محمد رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) ایمان آورد و پیرویش کند و تصدیقش نماید معرفت امام از ما خانواده بر او واجب است و کسى که به خدا و رسولش ایمان نیاورد و از او پیروى نکند و تصدیقش ننماید و حق خدا و رسولش را نشناسد، چگونه معرفت امام بر او واجب باشد در صورتى که به خدا و رسولش ایمان نیاورده و حق آنها را نشناخته است.» عرض کردم پس چه می فرمائید درباره کسى که به خدا و رسولش ایمان آورده و پیغمبر را نسبت به آنچه خدا بر او نازل کرده باور دارد، بر چنین اشخاصی حق معرفت شما لازم است؟ فرمودند: «آرى مگر اینان (عامه و اهل سنت) به فلان و فلان (ابوبکر و عمر) معرفت ندارند؟» عرض کردم چرا، امام فرمودند: «مگر عقیده دارى که خدا معرفت فلان و فلان را در دل ایشان انداخته است؟ به خدا آن را کسى جز شیطان در دل ایشان نینداخته است، نه به خدا سوگند حق ما را کسى جز خدا به مؤمنین الهام نکند.»
