حدیث شماره ۱ باب شناخت امام و مراجعه به او کتاب حجت اصول کافی
ابوحمزة گوید امام باقر (علیه السلام) به من فرمودند: «آن که خداوند را بشناسد او را بندگی می کند. امّا آن که خدا را نشناسد، او را همین طور گمراهانه بندگی می کند.» عرض کردم قربانت گردم معرفت خدا چیست؟ فرمودند: «تصدیق خداوند گرامی و بزرگ و تصدیق فرستاده او و دوستی حضرت علی علیه السّلام و پیروی از او و از امامان هدایت گر و بیزاری از دشمن ایشان. خداوند گرامی و بزرگ این گونه شناخته می شود.»
شرح:
از جمله آخر روایت پیداست که امام علیه السلام درجه کامل خداشناسى را براى ابوحمزه بیان فرموده و به همین خاطر دوستى على و پیروى از ائمه خدا را از شرایط خداشناسى قرار داده است زیرا که اعمال و عبادات مسلمان بدون ولایت ثواب ندارد چنانچه در حدیث ۴۲۸ گذشت و اگر مقصود امام درجه کامل خداشناسى نبود این شرایط را داخل نمى فرمود چنانچه در باب (ادنى المعرفة) بیان شد و باز در اینجا هم که درجه کامل گوئیم، به ملاحظه استعداد و ظرفیت ابوحمزة است و ممکن است براى صحابى دیگرش درجه کاملترى طبق استعداد او بیان فرماید.