بسم الله الرحمن الرحیم
إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا وَمَاتُوا وَهُمْ کُفَّارٌ أُولَئِکَ عَلَیْهِمْ لَعْنَةُ اللّهِ وَالْمَلآئِکَةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِینَ ﴿۱۶۱﴾
کسانی که کافر شدند و در حال کفر از دنیا رفتند، لعنت خداوند و فرشتگان و همه مردم بر آنها خواهد بود.
خَالِدِینَ فِیهَا لاَ یُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَلاَ هُمْ یُنظَرُونَ ﴿۱۶۲﴾
همیشه در آن (لعن و دوری از رحمت پروردگار) باقی می مانند، نه در عذاب آنان تخفیف داده می شود و نه مهلتی خواهند داشت.
با توجه به آیه 161 و دقت در آیه 159 می توان نتیجه گرفت که منظور از لعنت کنندگان در آیه 159، ملائکه و مردم می شوند. به دلیل این که این عمل منشاءِ گمراهی بزرگی است، در واقع همه ملائکه و مردم از عاملان این عمل به دلیل عامل گمراهی بودن، متنفر شده و آنها را لعنت می کنند. توجه داشته باشید که آیه خطاب به همه ی مردم است نه مؤمنین.
قابل توجه است که زمان لعنت کفار منحصر به قیامت نیست بلکه باید آنها را در همین دنیا نیز لعنت نمود. به عبارت دیگر به صورت دائمی باید از راه و روش کفار بیزاری جست.
همان گونه که نتیجه عمل متقین رستگاری دائمی است، نتیجه عمل کفار نیز عذاب جاودان است.[آیه 162]
ایام فاطمیه است، در این آیات هم خوندیم ه باید کتمان کنندگان حق و حقیقت را مردم لعن کنند. پس خوبه که ما نیز به نوبه خودمون لعن کنیم.
اَللّهُمَّ الْعَنْ اَوَّلَ ظالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ آخِرَ تابِعٍ لَهُ عَلى ذلِکَ
اَللّهُمَّ الْعَنِ الْعِصابَةَ الَّتى جاهَدَتِ الْحُسَیْنَ وَ شایَعَتْ وَ بایَعَتْ وَ تابَعَتْ عَلى قَتْلِهِ اَللّهُمَّ الْعَنْهُمْ جَمیعاً
اَللّهُمَّ خُصَّ اَنْتَ اَوَّلَ ظالِمٍ بِاللَّعْنِ مِنّى وَ ابْدَاءْ بِهِ اَوَّلاً ثُمَّ الثّانِىَ وَالثّالِثَ وَ الرّابِعَ
اَللّهُمَّ الْعَنْ یَزیدَ خامِساً وَ الْعَنْ عُبَیْدَ اللَّهِ بْنَ زِیادٍ وَ ابْنَ مَرْجانَةَ وَ عُمَرَ بْنَ سَعْدٍ وَ شِمْراً وَ آلَ اَبى سُفْیانَ وَ آلَ زِیادٍ وَ آلَ مَرْوانَ اِلى یَوْمِ الْقِیمَةِ