بسم الله الرحمن الرحیم
شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِیَ أُنزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِّلنَّاسِ وَبَیِّنَاتٍ مِّنَ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ فَمَن شَهِدَ مِنکُمُ الشَّهْرَ فَلْیَصُمْهُ وَمَن کَانَ مَرِیضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَیَّامٍ أُخَرَ یُرِیدُ اللّهُ بِکُمُ الْیُسْرَ وَلاَ یُرِیدُ بِکُمُ الْعُسْرَ وَلِتُکْمِلُواْ الْعِدَّةَ وَلِتُکَبِّرُواْ اللّهَ عَلَى مَا هَدَاکُمْ وَلَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ ﴿۱۸۵﴾
(آن چند روز معدود،) ماه رمضان است که قرآن در آن نازل شده است که راهنماى مردم است و آیات روشنگرى شامل رهنمودها و جداکننده حق از باطل در بردارد، پس هرکس از شما که در آغاز ماه حاضر (مقیم) بود بر اوست که روزه بگیرد و هرکس بیمار یا در سفر بود، باید تعدادى از روزهاى دیگر (روزه بدارد)، خداوند براى شما آسانى مى خواهد و دشوارى نمى خواهد، تا سرانجام شمار (روزهاى روزه) را کامل کنید و خداوند را براى آنکه رهنمونیتان کرده است تکبیر بگویید و باشد که سپاسگزار باشید.