بسم الله الرحمن الرحیم
در ادامه پست قبل از سایر موارد خرید و فروش در این سوره آیات زیر را داریم:
ت) آیه ی 90: این آیه نیز در میان آیات بیان کننده ی عهدشکنی این قوم در تمامی دوران هاست. می فرماید به بدچیزی خود را فروختند. این فروختن در واقع کفر ورزیدن به پیامبر مکرم اسلام و قرآن کریم است.
ث) آیه ی 102: این آیه در میان آیاتی است که تغییر کتاب و حکام الهی را توسط این قوم توضیح می دهد. آیه می فرماید «آنچه خریدند در آخرت هیچ سودی برایشان ندارد و قطعاً به بد چیزی خود را فروختند ...» به عبارتی این ها کتاب الهی را رها نموده و به سحر و جادو رو آورده بودند. بنابراین برای دومین بار خداوند متعال می فرماید به بد چیزی خود را فروختند.
ج) آیه ی 174: این آیه در میان آیاتی قرار دارد که شروط لازم تقوا را مطرح می کنند. در اینجا خداوند متعال می فرماید «آیات و قوانین الهی را به بهای ناچیز فروختند».
چ) آیه ی 175: این آیه در ادامه ی آیه ی قبلی می فرماید این ها هدایت را به گمراهی و مغفرت را به عذاب فروختند.
در تمامی این هفت آیه تمام خرید و فروش هایی که صورت پذیرفته مذموم و مقبوح است. آیه ی 207 برای اولین بار از کسی سخن می گوید که خودش را در راه درستی خرج نموده است.
نکته: آیات 90 و 102 به صورت جمع از عبارت «انفس» استفاده کرده است در حالی که این آیه به صورت مفرد از عبارت «نفسه» استفاده کرده است.