بسم الله الرحمن الرحیم
آیه ی 210 آیات شریفه 55 و 118 را یادآوری می کند.
آیه ی 55: این آیه بیان کننده ی چهارمین نعمتی است که خداوند متعال به قوم بنی اسرائیل عطا می فرماید. در این آیه بنی اسرائیل به حضرت موسی می گویند که ایمان نخواهیم آورد، مگر اینکه خداوند را با چشم خود ببینیم. در پاسخ این درخواست، صاعقه ای آن ها را در حالی که شاهد هستند گرفته و نابود می نماید. البته پس از مردن خداوند رحمان فرصت دوباره ای به آن ها داده و همگی مجدداً مبعوث می شوند.
آیه ی 118: در این آیه نادانان امت می گویند خداوند باید با ما صحبت کند و یا بر ما آیه نازل نماید. این حرف آن ها مشابه همان حرفی است که قوم بنی اسرائیل در آیه ی 55 گفتند. خداوند متعال در پاسخ، سرنوشت قوم بنی اسرائیل را گوشزد می نماید. این آیه در میان آیاتی قرار دارد که خداوند پس از شناساندن قوم بنی اسرائیل، طرز برخورد با آن ها را به مسلمانان آموزش می دهد.
ادامه دارد...