حکمت 11 نهج البلاغه: عفو و گذشت با وجود قدرت
(سیاسى، اخلاقى)
وَ قَالَ ( علیه السلام ) : إِذَا قَدَرْتَ عَلَى عَدُوِّکَ فَاجْعَلِ الْعَفْوَ عَنْهُ شُکْراً لِلْقُدْرَةِ عَلَیْهِ .
و درود خدا بر او، فرمود: هنگامى که بر دشمنت پیروز شدى عفو را شکرانه این پیروزى قرار ده.
شرح حکمت:
رسول خدا(صلى الله علیه وآله) فرمودند: «آیا شما را از بهترین اخلاق دنیا و آخرت خبر ندهم; عفو و گذشت از کسى که به تو ستم کرده و پیوند محبت با کسى که از تو بریده و نیکى به کسى که با تو بدى کرده و بخشیدن کسى که تو را محروم کرده است (اینها باارزش ترین اخلاق است)».
امیر مؤمنان(علیه السلام) در غررالحکم آمی فرماید: «عفو تاج اخلاق والاى انسانى است».
در حدیث دیگرى از پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) مى خوانیم: «یکدیگر را عفو کنید تا کینه ها برچیده شود».
قرآن مجید نیز خطاب به مؤمنان مى فرماید: (باید مؤمنان عفو و گذشت پیشه کنند و از بدیها درگذرند، آیا دوست نمیدارید که خدا هم در حق شما مغفرت (و احسان) فرماید؟ و خدا بسیار آمرزنده و مهربان است. 22 نور)
از آثار مهم عفو منقلب شدن فرد خطاکار است و تبدیل شدن رابطه وی به دوستی می شود.استثنا هم وجود دارد.جایی که دشمن عفو را نشانه ضعف ببیند عفو جایز نیست و بخشیدن فضیلت نیست بلکه بی تدبیری است.
Channel: @Ramzehayat
Instagram: @Ramzehayat