رمز حیات

حکمت13نهج البلاغه: شکر، راه تداوم نعمت ها
(اخلاقى، معنوى)

وَ قَالَ ( علیه السلام ) : إِذَا وَصَلَتْ إِلَیکمْ أَطْرَافُ النِّعَمِ فَلَا تُنَفِّرُوا أَقْصَاهَا بِقِلَّةِ الشُّکرِ.

و درود خدا بر او، فرمود: هرگاه گوشه هایى از نعمتهاى الهى به شما رسید پس متوجه باشید که با کمى شکرگزارى، دنباله و انتهاى آن نعمتها را از خود دور نسازید.

شرح حکمت:
خداوند در قران در مورد شکرگزاری از نعمت ها از قوم سبا یاد میکند که براثر ناسپاسی و کفران همه چیز را از دست دادند و کیفر نتیجه کفرانشان بود.

امام صادق علیه السلام : خداوند متعال به گروهى از مردم نعمت داد، اما آنها شکرش را به جا نیاوردند مجازات شدند و گروهى از مردم را به مصائبى گرفتار کرد لکن آنها صبر کردند و (شکرگزار بودند) در نتیجه مصیبت ها به نعمت ها تبدیل شد»
شکر سه مرحله دارد: مرحله قلبى که انسان از نعمت هاى خدا خشنود و راضى و سپاسگزار باشد و مرحله زبانى که آنچه را درون قلب اوست بر زبان جارى سازد; ولى از همه مهم تر مرحله عملى شکر است و آن به طور شفاف این است که از نعمت هاى الهى درست بهره بردارى کند و اهداف این مواهب را در نظر گیرد و به سوى آن اهداف حرکت کند; اگر خدا عقلى براى درک نیک و بد به او داده از این عقل در مسیر شیطنت استفاده نکند.

Channel: @Ramzehayat
Instagram: @Ramzehayat

بعدا نوشت:

یکی از خواننده های محترم نظری دادن و بذهنم رسید این رو عرض کنم: