رمز حیات

حکمت 68 نهج البلاغه: لزوم همراهی فقر با عفاف و غنا با شکر
(اخلاقى، اجتماعى)

وَ قَالَ (علیه السلام): الْعَفَافُ زِینَةُ الْفَقْرِ وَ الشُّکْرُ زِینَةُ الْغِنَى.
و درود خدا بر او، فرمود: خویشتن دارى و عفت زینت فقر و شکرگزارى زینت غناست.

شرح حکمت:
فقیر در معرض آفاتی مانند اظهار حاجت توام با ذلت، دست بردن به سوی اموال حرام، ناسپاسی در برابر خداوند قرار دارد.اما اگر خویشتن دار باشد عزت نفس خود را حفظ کرده آلوده به حرام نمیشود و زبان به ناشکری نمی گشاید.بنابراین عفت به معنای خویشتن داری،زینت فقر است. (خداوند در آیه ۲۷۳ بقره نیز به این موضوع اشاره می نماید)
معنای خاص عفت آن پاکدامنی در مقابل آلودگی های جنسی و معنای عام آن هرگونه خویشتن داری در برابر گناخ و کارهای زشت و پست است.

بهترین زینت غنا شکرگزاری است؛نه تنها شکر لفظی بلکه شکر عملی.ثروتمندانی که شکر عملی به جا می آورند، به نیازمندان کمک میکنند، درکارهای خیر سرمایه گذاری می نمایند، به آن هایی که وام میخواهند وام می دهند و حتی به کسانی که محتاجند و روی سوال ندارند به طور پنهانی کمک می کنند آن ها برترین زینت را در زندگی برای خود فراهم کرده اند.

Channel: @Ramzehayat
Instagram: @Ramzehayat