رمز حیات

حکمت 74 نهج البلاغه: نزدیک شدن مرگ
(اخلاقى)

وَ قَالَ (علیه السلام): نَفَسُ الْمَرْءِ خُطَاهُ إِلَى أَجَلِهِ.

و درود خدا بر او، فرمود: انسان با نفسى که مى کشد، قدمى به سوى مرگ مى رود.

شرح حکمت:
امام صادق(علیه السلام) فرمود: «هر روزى که بر انسان مى گذرد به او مى گوید: اى انسان من روز جدیدى هستم و بر اعمال تو گواهم. در من از نیکى ها سخن بگو و کار نیک انجام ده تا روز قیامت براى تو گواهى دهم، زیرا من که بگذرم دیگر هرگز مرا نخواهى دید».
این همان چیزى هست که قرآن مجید در سوره «والعصر» به آن اشاره کرده و مى فرماید: «(وَالْعَصْرِ * إِنَّ الاِْنْسَانَ لَفِى خُسْر); سوگند به عصر که انسان (همواره) در حال خسران است». فخر رازى در تفسیر این آیه سخنى دارد که جالب به نظر مى رسد مى گوید: یکى از بزرگان پیشین مى گفت معناى این سوره را من از مرد یخ فروشى آموختم فریاد مى زد: « به کسى که سرمایه اش مرتبا ذوب مى شود رحم کنید». پیش خود گفتم: این است معناى (إِنَّ الاِْنْسَانَ لَفِى خُسْر).

Channel: @Ramzehayat
Instagram: @Ramzehayat