رمز حیات

حکمت 115 نهج البلاغه: توجّه به پایان پذیرى دنیا
(اخلاقى)

وَ قِیلَ لَهُ (علیه السلام)کیفَ نَجِدُک یا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ فَقَالَ (علیه السلام): کیفَ یکونُ حَالُ مَنْ یفْنَى بِبَقَائِهِ وَ یسْقَمُ بِصِحَّتِهِ وَ یؤْتَى مِنْ مَأْمَنِهِ.
(شخصى از امام پرسید حال شما چگونه است؟ فرمود): چگونه است حال کسى که هر چه در دنیا باقى بماند و عمل کند، به فنا و نیستى نزدیک مى گردد و با سلامتى خود به سوى بیمارى مى رود و در پناهگاه امن خود، مرگ به او مى رسد.

شرح حکمت:
انسان هرنفسی که میکشد به مرگ نزدیکتر می شود و این فناپذیری دنیا را نشان می دهد.از طرفی سلامتی آن در گرو فعالیت روزانه اوست،اما همین فعالیت به تدریج او را فرسوده کرده و موجب ضعف و بیماری می گردد.در آخر این حکمت بیان میکند که انسان چه در دژهای محکم و در دورترین نقاط جهان و درامن ترین مکان خود را محدود کند،باز نمی تواند از مرگ فرار کند و مرگ به سراغ او می آید.
قرآن مجید مى فرماید: «هر جا باشید مرگ به سراغ شما مى آید هرچند در دژهاى محکم باشید (38 نساء)». در جاى دیگر مى فرماید: (وَالْعَصْرِ * إنَّ الاْنْسانَ لَفِى خُسْر); قسم به عصر که انسان (پیوسته) در حال خسران و زیان کردن است».

Channel: @Ramzehayat
Instagram: @Ramzehayat