رمز حیات

حکمت 121 نهج البلاغه: ارزیابى عمل‏ها
(اخلاقى)

وَ قَالَ (علیه السلام) : شَتَّانَ مَا بَیْنَ عَمَلَیْنِ عَمَلٍ تَذْهَبُ لَذَّتُهُ وَ تَبْقَى تَبِعَتُهُ وَ عَمَلٍ تَذْهَبُ مَئُونَتُهُ وَ یَبْقَى أَجْرُهُ.
و درود خدا بر او، فرمود: تفاوت زیادیست مابین این دو کار: کارى که لذتش از میان مى رود و رنج آن باقى مى ماند، و کارى که رنج آن برطرف مى شود و پاداش و مزدش، باقى مى ماند.

شرح حکمت:
اعمال گناه آلود داراى لذتى موقتى و ناپایدار است که به زودى زایل مى گردد ولى عواقب بد آن هم در دنیا و هم در آخرت دامان انسان را مى گیرد. ولى به عکس، انسانى که به سراغ بندگى خدا مى رود و در میدان جهاد با نفس و جهاد با دشمن حاضر مى شود، هر چند با مشکلاتى روبرو مى گردد; اما این مشکلات تدریحا از بین مى رود و اجر و پاداش دنیوى و اخروى آن باقى مى ماند. این همان چیزى است که قرآن به آن اشاره کرده مى فرماید: «(مَا عِنْدَکُمْ یَنفَدُ وَمَا عِنْدَ اللهِ بَاق); آنچه نزد شماست از میان مى رود، و آنچه نزد خداست باقى مى ماند».
در خطبه 176 نیز این جمله را امام (علیه السلام) از رسول خدا(صلى الله علیه و آله و سلم) نقل مى کنند: «بهشت در میان ناراحتى ها احاطه شده و دوزخ در میان شهوات».

Channel: @Ramzehayat
Instagram: @Ramzehayat