رمز حیات

حکمت 133 نهج البلاغه: اقسام مردم و دنیا
(اخلاقى)

وَ قَالَ (علیه السلام): الدُّنْیَا دَارُ مَمَرٍّ لَا دَارُ مَقَرٍّ وَ النَّاسُ فِیهَا رَجُلَانِ رَجُلٌ بَاعَ فِیهَا نَفْسَهُ فَأَوْبَقَهَا وَ رَجُلٌ ابْتَاعَ نَفْسَهُ فَأَعْتَقَهَا.
و درود خدا بر او، فرمود: دنیا سراى عبور است نه سراى اقامت و مردم در دنیا دو گونه اند: بعضى خود را فروختند و خویش را هلاک کردند و بعضى خود را خریدند و آزاد کردند.

شرح حکمت:
امام سجاد(علیه السلام) از حضرت مسیح نقل کرده است که مى گوید: «دنیا به منزله پلى است، از آن عبور کنید و به فکر آباد کردن آن (و خانه ساختن بر آن) نباشید».
در ادامه به سرمایه وجود انسان که عمر و حیات و زندگی است اشاره می کند. لذا اگر به متاع اندک دنیا و لذات و هوس های آلوده فروخته شود، موجب هلاکت خویش می شود زیرا در سرای دیگر جایگاه امنی ندارد و اگر اطاعت پروردگار را کند، از اسارت شیطان آزاد شده و عمر خود را خریداری کرده است.
در واقع آزادی حقیقی در پیروی از فرمان خداست و هر آنچه را غیر از این دیگران آزادی می نامند، اسارت در چنگال هوا و هوس و خواسته های شیطان است، لذا باید امیر نفس خویش بود نه اسیر.
امام علی (علیه السلام) می فرمایند: «به دنیا همچون زاهدى که مى خواهد از آن جدا شود نگاه کن نه همچون عاشق دلداده».

Channel: @Ramzehayat
Instagram: @Ramzehayat