رمز حیات

حکمت 136 نهج البلاغه: فلسفه نماز، حج، جهاد و روزه
(اخلاقى، معنوى)

وَ قَالَ (علیه السلام): الصَّلَاةُ قُرْبَانُ کُلِّ تَقِیٍّ وَ الْحَجُّ جِهَادُ کُلِّ ضَعِیفٍ وَ لِکُلِّ شَیْ ءٍ زَکَاةٌ وَ زَکَاةُ الْبَدَنِ الصِّیَامُ وَ جِهَادُ الْمَرْأَةِ حُسْنُ التَّبَعُّلِ.
و درود خدا بر او، فرمود: نماز وسیله نزدیکی هر انسان باتقوا به خدا است و حج، جهاد هر ناتوانی است و برای هر چیزی زکاتیست و زکات بدن روزه است و جهاد زن شوهرداری نیکو است.

شرح حکمت:
در قرآن مجید در داستان قربانى فرزندان آدم(علیه السلام) آمده است: «(إِنَّمَا یَتَقَبَّلُ اللهُ مِنَ الْمُتَّقِینَ); خداوند تنها، (قربانى را) از پرهیزگاران مى پذیرد». «قربان» به چیزى گفته مى شود که به وسیله آن تقرب مى جویند; خواه این وسیله، عبادتى از عبادات مانند نماز و روزه و حج باشد یا گوسفندان و سایر حیوانات قربانى یا صدقه اى در راه خدا.

Channel: @Ramzehayat
Instagram: @Ramzehayat