رمز حیات

حکمت 152 نهج لبلاغه: ناپایداری دنیا
(اخلاقى)

وَ قَالَ (علیه السلام): لِکُلِّ مُقْبِلٍ إِدْبَارٌ وَ مَا أَدْبَرَ کَأَنْ لَمْ یَکُنْ.
و درود خدا بر او، فرمود: هر چیزى که روى مى آورد روزى پشت خواهد کرد و چیزى که پشت مى کند گویى هرگز نبوده است.

شرح حکمت:
اشاره به ناپایداری جهان، نعمتهای آن و امکانات مادی آن دارد که این امور روزی انسان را شاد و خوشحال کرده اما در نهایت آنها را از دست می دهد مانند: جوانی، ثروت، جاه و و مقام و... که یا آنها از انسان جدا می شوند و یا انسان با مرگ خود از آنها جدا می گردد و چیزی جز کفن با خود به همراه نمی برد، لذا انسان نباید به آنها دل ببندد.
با از دست دادن این نعمتها،آثار آنها نیز از بین رفته و انگار از ابتدا وجود نداشته اند، اما اعمال صالح و‌ کارهای نیک آثارش باقی می ماند. قرآن در مورد دل بستن به نعمتها و ناراحت شدن بخاطر از دست دادن آنها می فرماید: «برای آنچه از شما فوت شده تأسف نخورید، و به آنچه به شما داده است دلبسته و شادمان نباشید. (23 حدید)»

Channel: @Ramzehayat
Instagram: @Ramzehayat