رمز حیات

حکمت 155 نهج البلاغه: ضرورت پایبندى به عهد و پیمان
(اخلاق اجتماعى)

وَ قَالَ (علیه السلام): اعْتَصِمُوا بِالذِّمَمِ فِی أَوْتَادِهَا.
و درود خدا بر او، فرمود: با کسانى عهد و پیمان بندید، که به عهد و پیمان خود وفا مى کنند.

شرح حکمت:
براى این کلام تفسیرهاى فراوانى ذکر شده :
1. همان چیزى که در ترجمه بالا آمد
2. به هنگامى که مى خواهید با کسى پیمان ببندید شرایط دقیق و محکمى براى آن ذکر کنید تا راه فرارى براى طرف باقى نماند.
3. این که وفاى به پیمان لازم است; اما نه در برابر پیمان شکنان; هرگاه آنها پیمان شکستند شما هم مى توانید دست از پیمان بردارید، همان گونه که در آیه 7 سوره «توبه» مى خوانیم: «تا زمانى که به پیمان شما پایبند باشند، شما نیز به پیمان آنها پایبند باشید». نیز در آیه 12 همان سوره آمده است: «و اگر پیمان هاى خود را پس از عهد خویش بشکنند، و آیین شما را مورد طعن (و تمسخر) قرار دهند، با پیشوایان کفر پیکار کنید; چرا که پیمان آنها اعتبارى ندارد».
مناسب تر از همه این تفاسیر همان تفسیر اول به نظر مى رسد، هرچند جمع تفاسیر مختلف در یک عبارت طبق عقیده ما که بارها به آن اشاره کرده ایم امکان پذیر است.

Channel: @Ramzehayat
Instagram: @Ramzehayat