رمز حیات

حکمت 186 نهج البلاغه: آینده سخت ستمکاران
(اخلاقى، سیاسى)

وَ قَالَ (علیه السلام): لِلظَّالِمِ الْبَادِی غَداً بِکَفِّهِ عَضَّةٌ.
و درود خدا بر او، فرمود: آنکه نخست دست به ستم گشاید، (در قیامت) انگشت ندامت به دندان خواهد گزید.

شرح حکمت:
حکمت اشاره به این آیه قرآن دارد که مى فرماید: «و (همان) روزى که ستمکار دست خود را (از شدت حسرت) به دندان مى گزد و مى گوید: اى کاش با رسول (خدا) راهى بر گزیده بودم. (27 فرقان)»
امام موسى بن جعفر(علیه السلام) در مورد دو نفر که به هم دشنام مى دادند فرمودند: «در آن کس که ابتدا کرده ظالم تر است و گناه او و گناه نفر دیگر بر اوست مادامى که مظلوم از حد تعدى نکند.»
درباره ندامت ظالم و عاقبت کار او، رسول اکرم(صلى الله علیه وآله) مى فرمایند: «ستمگرى پشیمانى است».
در حکمت 341 و 241 امام علی(علیه السلام) جملاتی با چنین مضمونی بیان می فرمایند که روزى که خداوند از ظالم انتقام مى گیرد بسیار شدیدتر است از روزى است که ظالم به مظلوم ستم مى کند.
در مورد تجسم اعمال در روز قیامت از رسول اکرم(صلى الله علیه وآله) نقل شده است که فرمودند: «از ظلم بپرهیزید که در روز قیامت ظلمت و تاریکى است».
از جمله گناهانى که کیفر و عقوبت آن در این دنیا دامان انسان را مى گیرد ظلم است، همان گونه که از امام باقر(علیه السلام) نقل شده که فرمودند: «هیچ کس به دیگرى ستم نمى کند مگر این که خداوند انتقام او را در جان یا مال او خواهد گرفت».
رسول اکرم(صلى الله علیه وآله) فرمودند: « چیزى که ثواب آن بسیار زود به انسان مى رسد نیکوکارى است و چیزى که مجازات آن زود دامن انسان را مى گیرد ظلم و ستم است»