حکمت 187 نهج البلاغه: نزدیک بودن رحلت از دنیا
(اخلاقى)
وَ قَالَ (علیه السلام): الرَّحِیلُ وَشِیکٌ.
و درود خدا بر او، فرمود: کوچ کردن (از دنیا به آخرت) نزدیک است.
شرح حکمت:
قرآن مجید می فرماید: «(اى پیامبر!) زندگى دنیا را براى آنان به آبى تشبیه کن که از آسمان فرو مى فرستیم; و به وسیله آن، گیاهان زمین (سرسبز مى شود و) در هم فرو مى رود; امّا بعد از مدتى مى خشکد; به گونه اى که بادها آن را به هر سو پراکنده مى کند; و خداوند بر همه چیز تواناست! (45 کهف)» در آیه دیگرى از قرآن مجید مى خوانیم که روز قیامت از گنهکاران سؤال مى شود: «از جهت شمار سال ها چه مدت در زمین درنگ داشتید؟ می گویند: روزی یا بخشی از روزی، ولی [ای پرسنده!] از شمارندگان [پیشگاه خود] بپرس. [خدا] می فرماید: اگر معرفت و شناخت می داشتید [می دانستید که] جز اندکی درنگ نکرده اید، آیا پنداشته اید که شما را بیهوده و عبث آفریدیم، و اینکه به سوی ما بازگردانده نمی شوید؟ (112 - 115 مومنون)»
رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم) مى فرمایند: « دنیا ساعتى بیش نیست این ساعت را در مسیر اطاعت خدا قرار دهید.»
امام سجاد (علیه السلام) مى فرمایند: «تمام آنچه در شرق و غرب جهان، دریاها و صحراها، دشت ها و کوه ها آفتاب بر آن مى تابد در نزد اولیاء الله و عارفان به حق خدا همچون بازگشت سایه هاست.» همان گونه که سایه هایى که به سوى غروب مى رود به سرعت برچیده مى شوند، عمر دنیا نیز چنین است.
نوح پیغمبر (علیه السلام) می فرماید: «دنیا را همچون خانه اى یافتم که از یک در وارد شدم و از در دیگر خارج!»