رمز حیات

حکمت 191: چهره واقعی دنیا
(اخلاقى)
قسمت اول حکمت

وَ قَالَ (علیه السلام): إِنَّمَا الْمَرْءُ فِی الدُّنْیَا غَرَضٌ تَنْتَضِلُ فِیهِ الْمَنَایَا وَ نَهْبٌ تُبَادِرُهُ الْمَصَائِبُ وَ مَعَ کُلِّ جُرْعَةٍ شَرَقٌ وَ فِی کُلِّ أَکْلَةٍ غَصَصٌ ...
و درود خدا بر او، فرمود: آدمى در این دنیا همانند هدفى است که تیرهاى مرگ به سوى آن روان است، یا چون ثروتى است که رنجها و محنتها براى ربودنش، پیشدستى کنند. هر جرعه آبش، گلوگیر شود و هر لقمه اش در حلق بماند. (با هر لذتى، رنجى همراه است)....

شرح حکمت:
امام(علیه السلام) در این گفتار نورانى چهره واقعى دنیا را به همگان نشان داده و از بى وفایى و ناپایدارى و مشکلات گوناگون آن سخن مى گوید؛ حضرت در آن به شش نکته مهم اشاره کرده است:
1. در این عبارت انسان به دو چیز تشبیه شده; یکى هدفى که تیراندازان آن را نشانه مى گیرند و دیگر سرمایه اى که غارتگران آن را چپاول مى کنند. انسان آن هدف است و عوامل مرگزا تیرهایى که به سوى او پرتاب مى شوند. دیگری وجود انسان و استعدادهاى فراوان او همان سرمایه عظیمى است که مصائب مختلف به غارت آن مى پردازند و به همین دلیل آرامش واقعى هرگز در این زندگى دیده نمى شود.
2. اشاره به این که در کنار هر لذتى از لذات دنیا خطرات و ناراحتى هایى وجود دارد. با این حال کدام عاقل مى تواند آن را به عنوان هدف اصلى خود برگزیند؟ زندگى خالى از هر گونه ناراحتى زندگى جاویدان آخرت در بهشت برین است. «و فقط سراى آخرت، سراى زندگى (واقعى) است، اگر مى دانستند. (64 عنکبوت)» در سوره «فاطر» آیات 34 و 35 مى خوانیم: «آنها مى گویند حمد (و ستایش) براى خداوندى است که اندوه را از ما برطرف ساخت. پروردگار ما آمرزنده و سپاسگزار است همان کسى که با فضل خود ما را در این سراى اقامت (جاویدان) جاى داد نه در آن رنجى به ما مى رسد و نه سستى و واماندگى.»