رمز حیات

حکمت 198 نهج البلاغه: باطل در لباس حق
(اعتقادى، سیاسى)

وَ قَالَ (علیه السلام) : لَمَّا سَمِعَ قَوْلَ الْخَوَارِجِ لَا حُکْمَ إِلَّا لِلَّهِ کَلِمَةُ حَقٍّ یُرَادُ بِهَا بَاطِلٌ.
و درود خدا بر او، فرمود: (وقتى شنید که خوارج مى گویند: حکمی نیست مگر از آن خدا) سخن حقى است که معنى باطلى از آن اراده شده است.

شرح حکمت:
اشاره به این مطلب دارد که سخن حق است و برگرفته از آیات قرآن می باشد اما خوارج معنای آن را تحریف می کنند. حق است زیرا تشریع قوانین و احکام تنها از سوی خداست و‌رسول اکرم(صل الله علیه و آله) مبلغ و مجری آن است، اما مفهوم باطلی که از آن خارج می کردند این است که حکومت و فرماندهی و اجرای احکام و مدیریت جامعه باید بوسیله خداوند صورت گیرد. غافل از اینکه هرگز خدا فرمان جنگ و صلح و... صادر نمی کند.
با توجه به خطبه۴۰ که امام می فرمایند:« مردم نیازمند امیر و حاکمی هستند( که فرمان خدا را در میان آنها اجرا کند)»، اشاره به این دارد که تمام جوامع بشری حاکمی داشته که لازم است نظم و امنیت در جامعه ایجاد کند و مانع نابودی جامعه از هرج و‌ مرج گردد.