حکمت 214 نهج البلاغه: خوش اخلاقی و زیادی دوستان
(اخلاقى، علمى)
وَ قَالَ (علیه السلام) : مَنْ لَانَ عُودُهُ کَثُفَتْ أَغْصَانُهُ.
و درود خدا بر او، فرمود: هر کس نهال وجودش نرم باشد (نرم خو باشد) شاخه هایش (دوستان و یارانش) انبوه و فراوان مى شوند.
شرح حکمت:
این سخن اشاره دارد که افراد متواضع و با محبت دوستان فراوانى را گرد خود جمع مى کنند و به عکس.
قرآن مجید درباره پیغمبر اسلام(صلى الله علیه وآله) می فرمایند: «به سبب رحمت الهى در برابر مؤمنان، نرم و مهربان شدى! و اگر خشن و سنگدل بودى، از اطراف تو پراکنده مى شدند. (159 آل عمران)»
در نامه امام علی (علیه السلام) به محمد بن ابى بکر آمده است: «در برابر آنها (مردم) متواضع باش و با چهره گشاده مردم را ملاقات کن.»
رسول اکرم(صلى الله علیه وآله) مى فرمایند: «آیا به شما خبر دهم چه کسى آتش دوزخ در فرداى قیامت بر او حرام است؟» عرض کردند: آرى یا رسول الله فرمود: «کسى که آسان مى گیرد و به مردم نزدیک و نرمخوست و سختگیرى نمى کند.»
امیرمؤمنان على(علیه السلام) می فرمایند: «بدخلقى سبب تنگى معیشت و رنج روح و روان مى شود.»