رمز حیات

حکمت 221: بدترین توشه برای آخرت
(اخلاقى، سیاسى)

وَ قَالَ (علیه السلام): بِئْسَ الزَّادُ إِلَى الْمَعَادِ الْعُدْوَانُ عَلَى الْعِبَادِ.
و درود خدا بر او، فرمود: بدترین توشه براى آخرت، ستم بر بندگان (خدا) است.

شرح حکمت:
قرآن مجید مى فرماید: «و زاد و توشه تهیه کنید، و بهترین زاد و توشه، پرهیزکارى است. (197 بقره) ».گناهانى که جنبه معصیت الله یا ظلم بر خویشتن است با توبه آمرزیده مى شود و حتى بدون توبه امید عفو الهى و شفاعت درباره آن وجود دارد، همان گونه که قرآن مجید مى فرماید: « ای بندگان من که [با ارتکاب گناه] بر خود زیاده روی کردید! از رحمت خدا نومید نشوید، یقیناً خدا همه گناهان را می آمرزد؛ زیرا او بسیار آمرزنده و مهربان است. ( 53زمر)» ولى آنجا که پاى ظلم بر دیگران به میدان مى آید نه با آب توبه شسته مى شود و نه با عنایت شفاعت و جز با رضایت صاحب حق نجات از عواقب آن ممکن نیست و به همین دلیل امام(علیه السلام) آن را بدترین زاد و توشه قیامت شمرده است.
قرآن مجید می فرماید: «(به این ترتیب،) ریشه گروهى که ستم کرده بودند، قطع شد و ستایش مخصوص خداوند، پروردگار جهانیان است.(۴۵انعام)»
امام باقر(علیه السلام) می فرمایند که هنگامى که رحلت پدرم على بن الحسین فرا رسید مرا به سینه خود چسبانید، سپس فرمود: «فرزندم من تو را به چیزى وصیت مى کنم که پدرم در آستانه شهادت مرا به آن توصیه کرد و گفت این چیزى است که پدرش (على (علیه السلام)) به آن حضرت توصیه کرده است فرمود: «از ستم کردن بر کسى که هیچ یار و یاورى جز خدا ندارد بترس.»