حکمت 240 نهج البلاغه: آثار تخریبی غصب
(اقتصادى، سیاسى)
وَ قَالَ (علیه السلام): الْحَجَرُ الْغَصِیبُ فِی الدَّارِ رَهْنٌ عَلَى خَرَابِهَا.
و درود خدا بر او، فرمود: سنگ غصبى در بناى خانه، مایه ویران شدن آن است.
شرح حکمت:
ابن عباس مى گوید: من از قرآن به خوبى استفاه کرده ام که ظلم و ستم خانه ها را ویران مى سازد. سپس به آیه شریفه 52 سوره «نمل» تمسک مى کند که مى فرماید: «این خانه هاى آنهاست در حالى که به خاطر ظلم و ستمشان فرو ریخته; و در این نشانه روشنى است براى کسانى که آگاهند.»
این سخن از پیامبر(صلى الله علیه وآله و سلم) نیز چنین نقل شده که می فرمایند: «پنج جمله در تورات آمده است که سزاوار است با آب طلا نوشته شود: نخستین آنها این است که سنگ غصبى در بناى خانه گروگان ویرانى آن است و آن کس که با ظلم غلبه مى کند در حقیقت مغلوب و شکست خورده است و کسى که از طریق گناه پیروز شود در واقع پیروز نشده است و کمترین حق خداوند بر تو این است که از نعمت هاى او براى معصیتش کمک نگیرید و آبروى تو همچون آب منجمدى است که تقاضا آن را آب مى کند مراقب باش نزد چه کسى آن را آب مى کنى.» در حدیث دیگرى پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) مى فرمایند: «از به کار گرفتن اشیاى حرام در بناها بپرهیزید که سبب خرابى آن خواهد شد.»